7.73 Starcie Drony

Dhrytarasztra rzekł:
1 Gdy wyzwolił Jujudhana,
dzielny wojownik wśród Wrysznich,
Dhrysztadjumnę z mocy Drony
oraz pociął jego strzały,

2 cóż uczynił mężny Drona,
tygrys, pierwszy z broni znawców,
niecierpliwy, wielki łucznik,
temu wnukowi Śiniego?

Sańdźaja rzekł:
3 Pędził, gniew był jego jadem,
łuk jak paszcza rozciągnięty,
gryzł ostrymi strzał grotami,
jako zęby mając bełty,

4 rozgniewany, miedziooki,
dysząc jak ogromna żmija,
gnał na koniach kasztanowych,
które wojów radowały,

5 jakby prując po przestworzu,
jakby krocząc z każdej strony,
strzały o nasadach złotych
ciskał, pędząc k Jujudhanie.

6 Lała bełtów deszcz rzęsisty,
skłębiona rykiem rydwanu,
wypuszczała strzał żelazo –
błyski z napiętego łuku,

7 niosąc dzid i mieczy gromy,
z gniewnego impetu wstała,
chmura Drony niewstrzymana,
chyżo gnana wichrem koni.

8 Zoczył ją potomek Śinich,
mężny gromca wrogich grodów,
i polecił tak woźnicy,
śmiejąc się w bitewnym szale:

9 „Na bramina okrutnego,
co się minął z powołaniem,
jest opoką Durjodhany,
ból i przestrach wszędy niesie,

10 na nauczyciela książąt,
co się ma za bohatera,
natrzyj końmi spienionymi,
z entuzjazmem i radością”.

11 I ruszyły przednie konie
srebrzyste potomka Madhu,
żwawo gnając pędem wiatru
prosto przed oblicze Drony.

12 Sieć ich strzał przerażająca
całe niebo w cieniu skryła,
nieprzerwaną niosąc ciemność,
przesłaniając oczy wojów.

13 Nikt nie widział małej przerwy
w deszczu strzał tych lwów wśród ludzi:
Drony i księcia Satwatów,
w użyciu oręża zręcznych.

14 Odgłos strzał, które padały,
drżenie ziemi wywołując,
słychać było niczym gromy
słanych przez Śakrę piorunów.

15 Chmura bełtów uwolnionych,
szyta żelaznymi strzały,
stadem węży się jawiła,
jadem żmii wciąż kąsanych.

16 Dźwięk ich dłoni na cięciwach
było słychać przenikliwy,
jako ciągłe uderzenia
gromów o skaliste granie.

17 Oba ich rydwany, konie,
razem z dwoma woźnicami,
cudnie były obsypane
strzałami o lotkach złotych.

18 Z żelaza, bez skazy strzały
niczym węże jadowite,
prosto lecąc, królu ludów,
w wielkim pędzie się zderzały.

19 Obu parasole ścięte
i proporce powalone,
całe ciała krwią zbryzgane,
lecz zwycięstwa ciągle łakną.

20 Z członków krew wszędy spływała
jak w amoku u dwóch słoni
i ranili się nawzajem
strzałami, co kończą życie.

21 Ustały, o wielki królu,
odgłosy krzyków i wrzasków,
brzmienie konch, dudnienie bębnów,
nikt nie wydał nawet dźwięku.

22 Ucichły odgłosy armii,
woje walki zaprzestali
i patrzyli zadziwieni
na zmaganie dwóch rywali.

23 Rydwannicy, jazda konna,
kornacy oraz piechota
otoczyli tych dwóch byków,
patrząc nieruchomym wzrokiem.

24 I zmartwiały hufce słoni,
zatrzymała się konnica
i korpusy rydwanników,
wszyscy w szeregach stanęli.

25 Pstrzy od pereł i koralu,
zdobni w złoto i klejnoty,
w ornamentach, z proporcami
oraz w zbrojach szczerozłotych,

26 dzierżąc chorągwie zwycięstwa,
z czaprakami, kropierzami,
z ostrą, nienaganną bronią,
z końskimi pióropuszami,

27 tak złotymi jak srebrnymi,
o monarcho wśród Bharatów,
z pierścieniami na kłach słoni
i z wieńcami na ich guzach

28 wyglądali jak chmur rzędy,
gdy się kończy czas upałów,
z tęczą oraz błyskawicą,
w słońcu, ze sznurem żurawi.

29 Stojąc, woje Judhiszthiry,
jako i rycerze nasi,
przyglądali się zmaganiom
Drony oraz Jujudhany.

30 Bogowie na szczytach statków
z Brahmą, Śakrą na swym czele,
gromady siddhów, ćaranów,
widjadharowie i węże

31 wielce byli zadziwieni,
gdy te dwa lwy pośród ludzi
uderzały, parowały,
cudnie bronią operując.

32 Ci dwaj – Drona i Satjaki –
mocarze ukazywali
lekkość ręki do oręża,
rażąc wzajem się bełtami.

33 Książę Daśarhów strzałami
skrzydlatymi sprawnie pociął
bełty, które puścił Drona,
potem łuku go pozbawił.

34 W okamgnieniu bramin Drona
łuk następny zaraz ujął
i cięciwę nań naciągnął,
lecz Satjaki i ten przeciął.

35 I kolejno bystro Drona
łuki nowe chwytał w dłonie,
i naciągał nań cięciwy,
lecz wróg każdy ciął strzałami.

36 Ten nadludzki Jujudhany
czyn gdy tylko ujrzał Drona,
wówczas, Indro pośród władców,
tak rozważał w myślach swoich

37 „Równą moc rażenia mieli
Bhiszma oraz Dóbr Zdobywca,
Rama, dziecko Krytawirji,
jak ten pierwszy wśród Satwatów!”.

38 Dwakroć zrodzon Drona ujrzał
jego zwinność, jak Wasawy,
i głęboko w swoim sercu
dzielność wroga uszanował.

40 Znawca broni się ucieszył
i bogowie wraz z Wasawą.
Niebianie i gandharwowie,
grona siddhów i ćaranów
nigdy wcześniej nie widzieli
lekkości wespół z chyżością,
z jaką walczył Jujudhana,
chociaż czyny Drony znali.

41 Drona, gromca wojowników,
inny łuk pochwycił w dłonie
i wśród znawców broni pierwszy
począł miotać swe pociski.

42 Satjaki jego oręże
strącił magią swoich bełtów
i wypuścił ostre strzały,
co cudownym się wydało.

43 Widząc jego czyn nadludzki
z siłą jogi połączony,
niezrównany, znawcy jogi
w twojej armii go uczcili.

44 Jaki pocisk zwalniał Drona,
taki sam miotał Satjaki,
więc preceptor, gromca wrogów,
walczył nieco skołowany.

45 O monarcho, wściekły Drona,
biegły w sztuce militarnej,
aby zabić Jujudhanę,
oręż niebiański przywołał.

46 Tamten ujrzał wielce groźny
pocisk Ognia, śmierć dla wrogów,
i przywołał wielki łucznik
niebiański pocisk Waruny.

47 Wzniosły się krzyki przestrachu,
gdy chwycili boski oręż,
nawet niebiańscy wędrowcy
zamarli na nieboskłonie.

48 Pocisk wodny i ogniowy
przez nich w bełtach umieszczone
zetrzeć się nie były w stanie,
gdyż Dnia Twórca już zachodził.

49 Wówczas książę Judhiszthira
i syn Pandu Bhimasena,
Nakula i Sahadewa
Satjakiego osłonili.

50 Z Dhrysztadjumną wraz na czele
Wirata i Kekajowie,
Matsjowie i armia Śalwów
na Dronę ruszyli chyżo.

51 Lecz książęta tysiącami,
Duhśasanę mając z przodu,
zaraz do niego przypadli,
przez wrogów otoczonego

52 i wybuchła, królu, bitwa
twoich i wrogich łuczników.
Gdy świat skrył się w chmurze pyłu
oraz w sieci strzał zwolnionych,

53 wszystko było pomieszane,
nic nie można było poznać,
a gdy kurz przesłonił widok,
bój rozgorzał chaotyczny.