7.71 Pojedynki na czele armii

Sańdźaja rzekł:
1 Królu, słuchaj, mej historii
o zadziwiającym boju,
co rozgorzał niesłychanie
między Kuru potomkami
a synami Pandowymi.

2 Pragnąc przedrzeć się przez szyki,
synowie Prythy ruszyli
na potomka Bharadwadźi,
który stał na przedzie armii.

3 Jednak dzielni woje Drony,
zręcznie chroniąc swą formację,
walczyli z synami Prythy,
żądni sławę wieczną zdobyć.

4 Winda razem z Anuwindą,
gniewni rycerze z Awanti,
pragnąc dobra twego syna,
dziesięć strzał w Wiratę słali.

5 Gdy ci dwaj atakowali,
w szrankach stojąc wraz z druhami,
Wirata, o wielki władco,
ruszył ku nim, nacierając.

{6pt}
6 Sroga bitwa rozgorzała –
krew się lała niczym woda –
jak dwóch słoni podnieconych,
które w puszczy lwa zdybały.

7 Syn potężny Jadźńaseny*
wraził w Bahlikę* krewkiego
bezwiechciowe ostre strzały,
straszne, które kości łamią.

8 Bahlika okrutnie wściekły
dziewięć prostych strzał wypuścił,
naostrzonych, z lotką złotą,
ku synowi Jadźńaseny.

9 Bój wybuchnął przeraźliwy,
od strzał, włóczni się roiło,
grozę budził u strachliwych,
dawał radość bohaterom.

10 Strzały, które uwolnili,
cały przestwór wypełniły,
całkiem kryjąc strony świata,
tak że nic nie widać było.

11 Gowasana, władca Śibich
razem z wojskiem atakował
rydwannika, księcia Kaśi*,
jak słoń, który prze na słonia.

12 Król Bahlików rozwścieczony
w starciu z synami Draupadi
jaśniał pięknie niczym umysł,
który walczy ze zmysłami.

13 W odpowiedzi zasypali
go ze wszystkich stron strzałami,
jak przedmioty zmysłów ciało,
o najpierwszy wśród wcielonych.

14 W boju syn twój Duhśasana
Satjakiego*, woja z Wrysznich,
dziewięcioma pociskami
z prostym drzewcem atakował.

15 Satjaki prawdziwie dzielny
srogo został poraniony
przez łucznika potężnego,
co go lekko zamroczyło.

16 Gdy świadomość zyskał Wryszni,
strzał dziesiątką z piórem czapli
przeszył zręcznie twego syna,
potężnego rydwannika.

17 Jeden z drugim srogo skłuty,
jeden z drugim poraniony
wyglądali, o monarcho,
jak kinśuki ukwiecone.

18 Również wściekły Alambusza,
gdy go ranił Kuntibhodźa,
jaśniał jak przyozdobiona
kinśuka kwiatów brzemieniem.

19 Rakszas przeszył Kuntibhodźę
znów licznymi pociskami
wydał okrzyk przeraźliwy
na wojsk toich stojąc czele.

20 Gdy zmagali się ze sobą
ci dwaj wielcy bohaterzy,
wszyscy sobie przypomnieli,
jak walczyli Śakra z Dźambhą.

21 Dzieci Madri rozjuszone
ciemiężyły swymi strzały
potężnego Śakuniego,
który wrogość do nich żywił.

22 Tyś korzeniem, z ciebie wzrosła
ta zagłada ludzi, królu,
ją stworzyłeś ponad miarę,
a zaś Karna ją podsycił.

23 Twój syn rzucił na nią iskrę
i wstał wściekły zjadacz ofiar,
który teraz postanowił
całą ziemię, królu, spalić.

24 Dzieci Pandu swymi strzały
Śakuniego zniechęciły,
tak że nie mógł już wykrzesać
w starciu tym odwagi krztyny.

25 Dzieci Madri, rydwannicy,
zniechęcenie to dostrzegli
i zalały go strzałami
jak dwie chmury wielką górę.

26 Syn Subali uderzony
chmarą strzał o prostym drzewcu
pognał wprost ku armii Drony,
pędząc śmigłe swe rumaki.

27 Wówczas ruszył Ghatotkaća
na rakszasę Alajudhę,
potężnego bohatera,
połową impetu jeno.

28 Ich zmagania, wielki królu,
pięknym cudem się zdawały,
jak Rawany z Ramaćandrą
niegdysiejszy pojedynek.

29 W czasie tym król Judhiszthira
w kierunku włodarza Madry*
pięć dziesiątek strzał wypuścił,
potem przeszył go siedmioma.

30 Bój rozgorzał między nimi
niebywały, królu ziemi,
tak jak drzewiej wielka bitwa
Śambary i władcy niebian.

31 Wiwinśati, Ćitrasena
i Wikarna, twoje dzieci,
otoczeni wielką armią
z Bhimaseną się zmierzyli.