7.69 Durjodhana otrzymuje magiczną zbroję

Sańdźaja rzekł:
1 Kiedy Kunti syn szarżował,
pragnąc śmierci króla Sindhu,
i przenikał w ów szyk Drony,
armii Bhodźi nieprzebranej,

2 kiedy Leworęki zabił
Kambodźów dziecię kochane
księcia Sudakszinę, królu,
i dzielnego Śrutajudhę,

3 kiedy armia uciekała,
z każdej strony wytracana,
a twój syn ujrzał jej klęskę,
to ku Dronie zaraz ruszył.

4 Zbliżył się doń na rydwanie
w pojedynkę i przemówił:
„Wszedł ów tygrys między ludźmi
i zdruzgotał wielką armię.

5 Rozważ teraz w swej mądrości,
co należy nam uczynić,
aby pozbyć się Ardźuny
podczas tego ludobójstwa.

6 Aby tygrys pośród ludzi
Dźajadratha dziś nie zginął,
tak zarządzaj, dobro z tobą!
Tyś jest naszym ocaleniem.

7 Dóbr Zdobywca niczym ogień
gniewnym wiatrem podniecany
drewno mojej armii spala
jak płomienie las wyschnięty.

8 Gdy syn Kunti armię złamał,
kiedy dalej dzielnie kroczy,
wątpliwości się wdzierają
w serca stróżów Dźajadrathy.

9 Królowie, znawco brahmana,
byli święcie przekonani,
że Zdobywca Dóbr nie przejdzie,
będąc żywy, koło Drony.

10 Wszak syn Prythy minął ciebie,
a tyś tylko się przyglądał.
Wszystko dzisiaj mnie przygnębia,
to nie może być ma armia.

11 O czcigodny, znam ja ciebie,
twą stronniczość dla Pandawów,
więc się waham, o braminie,
i rozważam powinności.

12 Z całej siły swej, braminie,
byt godziwy ci zapewniam,
choć dogadzam ci, jak mogę,
ty wszak tego nie szanujesz.

13 Choć jesteśmy ci oddani,
nigdy, dzielny, nam nie sprzyjasz,
stale Pandów chcesz radować,
co się cieszą z naszej klęski.

14 Choć się żywisz naszym chlebem,
z naszej cieszysz się porażki.
Nie sądziłem, żeś podobny
brzytwie miodem namaszczonej.

15 Gdybyś mi nie przyrzekł daru,
że poskromisz synów Pandu,
nie wstrzymałbym władcy Sindhu
przed udaniem się do domu.

16 Nierozsądny się łudziłem,
że zapewnisz nam ochronę,
pokrzepiłem króla Sindhu,
w ręce śmierci go wydając.

17 Człowiek może się wyzwolić
nawet z głębin paszczy śmierci,
wszak nie ujdzie Dźajadratha,
gdy popadnie w moc Ardźuny.

18 Wszystko czyń, Kasztanokonny,
by ochronić króla Sindhu,
nie złość się bolesną mową
i uratuj tego człeka”.

Drona rzekł:
19 Twoje słowa mnie nie złoszczą,
jesteś mi jak Aśwatthaman,
więc ci powiem całą prawdę,
przyjmij ją, o władco ludów.

20 Kryszna pierwszym jest z woźniców,
wielce rącze jego konie,
jeśli znajdzie małą lukę,
szybko wchodzi w nią Ardźuna.

21 Czy nie widzisz strzał potoku,
co za wozem śmigle lecą,
słanego na długość głosu*
przez Ardźunę w rączym pędzie?

22 Jam leciwy, nie nadążam
za tak szybkim biegu ruchem…
cała armia synów Pandu
teraz frontem do nas stoi.

23 Że pochwycę Judhiszthirę
na oczach wszystkich łuczników,
taką przysięgę złożyłem
wśród rycerzy, długoręki.

24 Teraz stoi on przede mną
opuszczony przez Ardźunę,
więc nie pomknę za Phalguną,
porzucając czoło szyku.

25 Równy ci rodem, talentem
wróg jest jeden, ty masz wsparcie,
ruszaj w bój i się nie lękaj,
jesteś panem tego świata.

26 Tyś bohater, król, mąż, znawca,
wydałeś wojnę Pandawom.
Śmiałku, zatem szybko ruszaj,
tam gdzie walczy Dóbr Zdobywca.

Durjodhana rzekł:
27 Powiedz mi, o preceptorze,
jakże wstrzymam Dóbr Zdobywcę,
skoro ciebie też pokonał,
najlepszego znawcę broni?

28 Miast Burzyciel* z gromem w dłoni
może być zmorzony w walce,
lecz Ardźuny, gromcy grodów,
nikt w potyczce nie zwycięży.

29 Żarem broni swej zniweczył
Hardikję*, przywódcę Bhodźów,
ciebie, coś niebianom równy,
i usunął Śrutajusa.

30 Sudakszinę on powalił,
także księcia Śrutajudhę,
Śrutajusa z jego bratem
oraz setki barbarzyńców.

31 Więc mi rzeknij, znawco broni,
jak mam walczyć z synem Pandu
niezmorzonym, który w walce
licznych wrogów swych spopiela?

32 Poucz mnie, czy twoim zdaniem
jestem zdolny się z nim zmierzyć.
Jestem twoim wiernym sługą,
rozkazuj, mą sławę ratuj.

Drona rzekł:
33 Prawdę mówisz, synu Kurów,
Dóbr Zdobywca niezmorzony,
jednak sprawię to, że w walce
będziesz mógł mu stawić czoło.

34 Wszyscy niech łucznicy w świecie
ujrzą dziś cud najwspanialszy,
sprawisz niemoc syna Kunti
w przytomności Wasudewy.

35 Oto zbroja szczerozłota,
którą tak na tobie zwiążę,
że w potyczce nie przebiją
jej ni strzały ani oręż.

36 Choćby walczył przeciw tobie
trójświat, bogowie, asury,
jakszowie, węże, rakszasy
oraz ludzie – ty się nie bój.

37 Ani Kryszna, ni syn Kunti,
ani żaden włodarz broni
nie jest władny puścić strzały,
co by zbroję tę przebiła.

38 Zatem załóż ją czym prędzej
i sam udaj się pospiesznie,
gdzie Ardźuna rozsierdzony –
dziś nie będzie mógł cię zmorzyć.

Sańdźaja rzekł:
39 To powiedział, po czym Drona
dotknął wody, mantrę szepnął
i zawiązał świetną zbroję,
przecudowną, jak należy.

40 Najlepszy z brahmana znawców
chciał świat wiedzą oczarować,
a także synowi twemu
w walce zapewnić zwycięstwo.

Drona rzekł:
41 Niechaj Brahma da ci triumf
i dwakroć zrodzone ptaki,
i najlepsi z pełzających,
od nich weź błogosławieństwa.

42 Król Jajati i Nahusza,
Dhundhumara, Bhagiratha
oraz królewscy wieszczowie
niechaj twój wszech triumf sprawią.

43 Pomyślność od jednonogich,
jak również od wielonogów,
pomyślność twa od beznogich
niechaj stale będzie w boju.

44 Niechaj Swaha, Swadha, Śaci
zawsze ciebie błogosławią,
Lakszmi oraz Arundhati
dadzą triumf, o bezgrzeszny.

45 Niech Asita i Dewala,
Wiśwamitra i Angiras,
Wasisztha oraz Kaśjapa
triumf ci zapewnią, książę.

46 Świata pan, demiurg, niszczyciel,
strony świata i ich bóstwa,
sześciolicy Karttikeja,
niech dziś triumf ci zapewnią.

47 Wiwaswant, bóstwo solarne,
niech twój wszelki triumf sprawi,
i kierunków cztery słonie,
ziemia, przestwór i planety.

48 I ten, który jest na dole,
bezustannie dzierżąc ziemię,
Śesza najprzedniejszy z węży*
pomyślność zapewni tobie.

49 Onegdaj, synu Gandhari,
Daitja Wrytra, krocząc w boju,
tysiącami ciała krajał
pierwszych z bogów niezmorzonych.

50 Niebianie na czele z Indrą,
mocy, blasku pozbawieni,
w strachu przed asurą Wrytrą
do opoki, Brahmy biegli.

51 Bogowie rzekli:
O najpierwszy pośród bogów!
Wrytra nas umęczył srodze,
zostań naszym ocaleniem
i uwolnij nas od strachu.

Drona rzekł:
52 Więc do Wisznu, co stał z boku,
oraz niebian przygnębionych,
których Śakra był przywódcą,
wyrzekł Brahma prawdy słowo:

53 „Jestem winien chronić bogów
z Indrą i z dwójzrodzonymi.
Wrytra wstały z Twasztra mocy,
która wszak jest niezmorzona.

54 Twasztar ascezę wypełniał
przez jesieni jeden milion,
stworzył Wrytrę, o bogowie,
za Wielkiego Boga* zgodą.

55 Tylko gdy go ucieszycie,
silny wróg będzie zgładzony,
lecz Śankary nie ujrzycie,
do sioła nie idąc Hary.

56 Jak go tylko zobaczycie,
zabijecie swego wroga.
Chyżo idźcie do Mandary,
gdzie umartwień źródło tryska,
niszczyciel ofiary Dakszy,
zbrojny w śmigły łuk Pinaka,
władca wszelkiego stworzenia,
ów oprawca Bhaganetry”.

57 I udali się bogowie
razem z Brahmą do Mandary,
gdzie ujrzeli masę światła
niczym krocie słońc błyszczącą.

58 Pan rzekł: „Witam was, bogowie,
mówcie, cóż uczynić mogę?
Widząc mnie niezawodnego,
zyskaliście żądz ziszczenie”.

59 Po tych słowach doń odrzekli
zgromadzeni tam niebianie:
„Wrytra mocy nas pozbawił,
zostań naszym wybawieniem.

60 Spójrz, Boże, na nasze ciała
jego razami ranione.
Ty opoką naszą jesteś,
stań się, Panie, wybawieniem”.

Maheśwara rzekł:
61 O bogowie, wiem ja o tym.
Oto straszny, stwór potężny,
z Twasztra mocy wyłoniony,
nie pokona go ułomny.

62 Nieść niebianom wszelką pomoc –
oto moja jest powinność.
Weź, o Śakro, jaśniejącą
zbroję wzrosłą z mego ciała
i wraz z niemym tym zaklęciem
nałóż ją, o władco bogów.

Drona rzekł:
63 Rzekłszy to, szczodry darczyńca
zbroję dał razem z zaklęciem.
Indra, gdy się w nią przyodział,
ruszył przeciw armii Wrytry.

64 Podczas rzezi wszelkie bronie
kaskadami nań leciały,
lecz nie mogły przedrzeć łączeń
zbroi dobrze zawiązanej.

65 Tak pan bogów osobiście
zabił Wrytrę podczas starcia,
potem dał Angirasowi
zbroję z zaklęciem wiązania.

66 Agniras dał ją synowi,
Bryhaspatiemu, mantr znawcy,
Bryhaspati ją przekazał
przemądremu Agniweśji.

67 Agniweśja mi ją oddał.
Teraz zaklęciem tym wiążę
zbroję tą, by mogła chronić
dzisiaj całe twoje ciało.

Sańdźaja rzekł:
68 Buhaj wśród nauczycieli,
Drona o świetlistej aurze
to powiedział, lecz raz jeszcze
wolno rzekł do twego syna:

69 „Troczę zbroję tą, o władco,
za pomocą nici Brahmy,
jak onegdaj więzy Wisznu
Złotołonny* Pan krępował.

70 Jak przytroczył boską zbroję
Brahma na Śakrowym ciele,
w bitwie o piękną Tarakę,
tak też wiążę ją na tobie”.

71 Dwakroć zrodzon związał zbroję,
wraz z zaklęciem, jak należy,
i do boju straszliwego
zaraz potem wysłał księcia.

72 Barczysty w pełnym rynsztunku
nałożonym nań przez mistrza
wraz z tysiącem rydwanników
wybranych spośród Trigartów,

73 z tysiącem bojowych słoni,
szalonych, do bitwy skorych,
i z konnicą niezmierzoną,
i z licznymi rydwanami,

74 udał się potężnoręki
w kierunku wozu Ardźuny,
przy wtórze dźwięków muzyki,
jak niegdyś syn Wiroćany.

75 Wśród twej armii, o Bharato,
zgiełk się rozległ przeraźliwy,
kiedy Kurów syn wyruszył,
niezmożony jak ocean.