7.36 Walka wewnątrz szyku dysku

Sańdźaja rzekł:
1 Gdy ujrzał, jak syn Subhadry,
mocarz, łamie jego szyki,
Durjodhana wpadł we wściekłość
i sam rzucił się na niego.

2 Drona zoczył, że zawraca
książę ku Subhadry dziecku,
i powiedział do żołnierzy:
„Ochraniajcie władcę ludzi!

3 Mężny Abhimanju gromi
kogo chce na naszych oczach.
Chyżo, bez lęku biegnijcie
i potomka Kurów strzeżcie!”.

4 Mocni, wiedząc co należy,
zwycięzcy jego druhowie,
otoczyli twego syna,
woja, choć ze strachu drżeli.

5 Drona z synem, Krypa, Karna,
Krytawarman, syn Subali*,
Bryhadbala i król Madry*,
Bhuri, Bhuriśrawas, Śala,

6 Paurawa i Wryszasena
wypuścili ostre strzały
i obfitym bełtów deszczem
zakryli syna Subhadry.

7 Zamroczywszy go na chwilę,
uwolnili Durjodhanę
– ochłap z paszczy odebrany.
Syn Ardźuny nie zniósł tego

8 i rzęsistą strzał ulewą
sprawił, że zrejterowali
woje z końmi, z woźnicami,
z piersi swej lwi ryk wydając.

9 Rydwannicy z Droną w czele,
ryk lwa-mięsożercy słysząc,
znieść nie mogli jego brzmienia,
rozjuszyli się okrutnie.

10 Znowu więc go otoczyli
chmarą wozów, o szlachetny,
posyłając bełtów sieci,
różnych kształtów, wszyscy naraz.

11 Lecz twój wnuk ostrymi strzały
strącił je jeszcze w powietrzu
i w odwecie ich przeszywał,
co cudownym się wydało.

12 Źli na strzały kąsające
niczym węże jadowite,
chcąc Subhadry syna ubić,
oblegli nielękliwego.

13 Twoich wojsk ocean wielki,
jak z wszech stron zamknięte morze,
jeden Abhimanju trzymał
niczym brzeg sioło rekinów*.

14 Pośród wojów, świetnych w walce,
co się wzajem mordowali,
nawet jeden się nie zwrócił
plecami do Abhimanju.

15 Podczas boju straszliwego,
który grozę wszędy budził,
Duhsaha* szył w Abhimanju
dziewięcioma swymi strzały,

16 Duhśasana dwudziestoma,
trzema Krypa Śaradwata,
Drona szył siedmioma strzały
niczym węże jadowite,

17 dwudziestoma Wiwinśati,
Krytawarman znów siedmioma,
Bryhadbala szył ośmioma,
a siedmioma Aśwatthaman.

18 Dwa bełty puścił Śakuni,
Bhuriśrawas zaś trzy strzały,
szybkobiegłych sześć król Madry,
a trzy książę Durjodhana.

19 On w odwecie ich przeszywał,
po trzy śląc prostolecące,
jakby tańcząc, łuk swój dzierżył
i promieniał, o monarcho.

20 Rozwścieczony Abhimanju
udręczony przez twych synów
moc ukazał przeogromną –
tę z nauki oraz ramion.

21 Pędząc końmi szkolonymi,
co woźnicy słów słuchają,
jak wiatr, jak Garuda prędkie,
na Aśmaków dziecię natarł,
szył weń dziesięcioma strzały
i zakrzyknął: „Stań do walki!”.

22 Abhimanju z drwiącym śmiechem
dziesięcioma ściął strzałami
jego sztandar i woźnicę,
konie, łuk, ramiona, głowę
i na ziemię wszystko cisnął.

23 Gdy potomek ten Subhadry
zabił monarchę Aśmaków,
cała armia podniecona
ku ucieczce się skłoniła.

24 Wówczas Karna, Krypa, Śala,
Drona z synem, król Gandhary,
Śalja, Kratha, Bhuriśrawas,
Somadatta, Wiwinśati,

25 Wryszasena i Suszena,
Kundabhedin, Pratardana,
Wryndaraka i Lalittha,
Prabahu, Dirghaloćana,
Durjodhana rozwścieczony
w niego deszczem strzał sypnęli.

26 Ci łucznicy rozsierdzili
Abhimanju swymi strzały,
więc wypuścił pocisk w Karnę
zdolny przebić ciało wroga.

27 Pocisk szył na wylot zbroję,
szybko wiercąc się przez ciało,
w ziemi w końcu się zatopił
niczym żmija w kretowisko.

28 Tak potężnie uderzony
zadrżał Karna wskroś przeszyty
i dygotać w boju począł
niczym góra w czas trzęsienia.

29 Innymi ostrymi strzały
trzema zabił trzech ów mocarz:
Suszenę, Dirghaloćanę
i Kundabhedina w gniewie.

30 Karna pięć oraz dwadzieścia
posłał k niemu strzał żelaznych,
Aśwathaman zaś dwudziestkę,
Krytawarman znów siódemkę.

31 Ze strzałami w każdym członku,
wściekły syn potomka Śakry
pośród wojska się wydawał
śmiercią, która pętlę dzierży.

32 Śalję, co to stał w pobliżu,
deszczem strzał całego pokrył
i barczysty, głośno krzycząc,
twych żołnierzy wskroś przeraził.

33 Śalja bełtami przeszyty,
wrażonymi w czułe punkty
przez znawcę oręża, królu,
na rydwanu ławę opadł
i przytomność swą utracił.

34 Gdy ujrzano, jak przeszywa
sławny syn Subhadry Śalję,
cały hufiec jął uciekać
wprost na oczach Bharadwadźi.

35 Widząc go umajonego
strzałami z nasadą złotą,
pierzchli twoi wojownicy
jak przez lwa nękane łanie.

36 On zaś wysławiany za bitewne czyny
przez ojców, ćaranów, niebian, siddhów, jakszów,
co zeszli na ziemię z duchów zastępami,
jak pożeracz ofiar lśnił masłem podlany.