Autorzy
Opracowali (indika 2024):
(tłumaczenie)
Andrzej Babkiewicz
(przygotowanie tekstu, skład)
Sven Sellmer
(komitet redakcyjny)
Andrzej Babkiewicz, Joanna Jurewicz, Monika Nowakowska,
Sven Sellmer, Przemysław Szczurek, Anna Trynkowska
(opracowanie redakcyjne)
Magdalena Mendys
(redakcja techniczna)
Karina Babkiewicz
Tłumaczenie finansowane w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki”
w latach 2017–2023, numer projektu 0357/NPRH5/H22/84/2017.
महाभारत
Mahābhārata
7. Księga Drony (Droṇaparvan)
***
7.16-31 Wespół przysięgający (saṃśaptaka-vadha) /
Dwunasty dzień bitwy
7.23. Rozważania Dhrytarasztry – zaduma nad przeznaczeniem
(Dhṛta-rāṣṭra-praśna)
Streszczenie rozdziału:
1–6 Los ludzki zależy od przeznaczenia – mimo skrajnego ubóstwa Judhiszthira zdołał zebrać zwolenników.
7–12 Zaduma nad śmiercią Drony i prawdziwością przepowiedni Widury.
13–16 Zabieganie o zysk wiedzie do złego losu po śmierci.
17–19 Prośba o dalszy opis bitwy.
dhṛtarāṣṭra uvāca
vyathayeyur ime senāṃ
devānām api saṃyuge |
āhave ye nyavartanta
vṛkodaramukhā rathāḥ ||7,23.1||
saṃprayuktaḥ kilaivāyaṃ
diṣṭair bhavati pūruṣaḥ |
tasminn eva tu sarvārthā
dṛśyante vai pṛthagvidhāḥ ||7,23.2||
dīrghaṃ viproṣitaḥ kālam
araṇye jaṭilo 'jinī |
ajñātaś caiva lokasya
vijahāra yudhiṣṭhiraḥ ||7,23.3||
sa eva mahatīṃ senāṃ
samāvartayad āhave |
kim anyad daivasaṃyogān
mama putrasya cābhavat ||7,23.4||
yukta eva hi bhāgyena
dhruvam utpadyate naraḥ |
sa tathākṛṣyate tena
na yathā svayam icchati ||7,23.5||
dyūtavyasanam āsādya
kleśito hi yudhiṣṭhiraḥ |
sa punar bhāgadheyena
sahāyān upalabdhavān ||7,23.6||
ardhaṃ me kekayā labdhāḥ
kāśikāḥ kosalāś ca ye |
cedayaś cāpare vaṅgā
mām eva samupāśritāḥ ||7,23.7||
pṛthivī bhūyasī tāta
mama pārthasya no tathā |
iti mām abravīt sūta
mando duryodhanas tadā ||7,23.8||
tasya senāsamūhasya
madhye droṇaḥ surakṣitaḥ |
nihataḥ pārṣatenājau
kim anyad bhāgadheyataḥ ||7,23.9||
madhye rājñāṃ mahābāhuṃ
sadā yuddhābhinandinam |
sarvāstrapāragaṃ droṇaṃ
kathaṃ mṛtyur upeyivān ||7,23.10||
samanuprāptakṛcchro 'haṃ
saṃmohaṃ paramaṃ gataḥ |
bhīṣmadroṇau hatau śrutvā
nāhaṃ jīvitum utsahe ||7,23.11||
yan mā kṣattābravīt tāta
prapaśyan putragṛddhinam |
duryodhanena tat sarvaṃ
prāptaṃ sūta mayā saha ||7,23.12||
nṛśaṃsaṃ tu paraṃ tat syāt
tyaktvā duryodhanaṃ yadi |
putraśeṣaṃ cikīrṣeyaṃ
kṛcchraṃ na maraṇaṃ bhavet ||7,23.13||
yo hi dharmaṃ parityajya
bhavaty arthaparo naraḥ |
so 'smāc ca hīyate lokāt
kṣudrabhāvaṃ ca gacchati ||7,23.14||
adya cāpy asya rāṣṭrasya
hatotsāhasya saṃjaya |
avaśeṣaṃ na paśyāmi
kakude mṛdite sati ||7,23.15||
kathaṃ syād avaśeṣaṃ hi
dhuryayor abhyatītayoḥ |
yau nityam anujīvāmaḥ
kṣamiṇau puruṣarṣabhau ||7,23.16||
vyaktam eva ca me śaṃsa
yathā yuddham avartata |
ke 'yudhyan ke vyapākarṣan
ke kṣudrāḥ prādravan bhayāt ||7,23.17||
dhanaṃjayaṃ ca me śaṃsa
yad yac cakre ratharṣabhaḥ |
tasmād bhayaṃ no bhūyiṣṭhaṃ
bhrātṛvyāc ca viśeṣataḥ ||7,23.18||
yathāsīc ca nivṛtteṣu
pāṇḍaveṣu ca saṃjaya |
mama sainyāvaśeṣasya
saṃnipātaḥ sudāruṇaḥ |
māmakānāṃ ca ye śūrāḥ
kāṃs tatra samavārayan ||7,23.19||
Dhrytarasztra rzekł:
1 Rydwannicy, co wracali
z Wilczybrzuchem na swym czele,
nawet całą armię niebian
w walce w drżenie by wprawili.
2 W rzeczy samej każdy człowiek
przeznaczeniem jest związany,
i odrębne wszelkie sprawy
tylko w nim zobaczyć może.
3 Na wygnaniu długie lata
w lesie spędził Judhiszthira,
w skórze antylopy, z kokiem,
zapomniany przez świat cały.
4 Teraz zaś ogromną armię
znowu wiedzie ku potyczce.
Cóż innego jak nie fatum
mego syna prześladuje?
5 Przeznaczeniem zaplątany
człowiek pewnie już się rodzi,
gwałtem ciągnie więc ku temu,
czego sam by nie zapragnął.
6 Przez zależność od gry w kości
Judhiszthira wpadł w kłopoty,
lecz zrządzeniem losu znowu
zwolenników sobie zdobył.
7 „Pół swych wojsk mi powierzyli
Kekajowie, Kosalowie,
Kaśika, Ćedi i inni,
Wanga zaś jest tylko moja.
8 Więc większością ziemi władam
ja, nie Prythy syn, o miły” –
tak powiedział Durjodhana
do mnie, ten mój syn niemądry.
9 Pośród jego wojsk zebranych
dobrze Drona był chroniony,
w starciu zmorzył go Parszata…
cóż to jak nie przeznaczenie?
10 Barczystego, pośród królów,
znającego oręż, Dronę,
który bojem się radował,
jakże mogła śmierć dosięgnąć?
11 Owładnęły mną zgryzoty,
wielcem jest skonfundowany,
o śmierci Bhiszmy i Drony
słysząc, życia już nie pragnę.
12 Co mi rzekł szambelan* – prorok,
gdym dla syna był zachłanny,
wszystko to się wypełniło
dla mnie i dla Durjodhany.
13 Ludzie by to pochwalili,
gdybym rzucił Durjodhanę,
lecz dla reszty synów nie chcę
ani śmierci, ni zgryzoty.
14 Ten, kto prawość odrzuciwszy,
całkiem odda się zyskowi,
ten, odchodząc z tego świata,
w podłe stany musi wkroczyć.
15 Dzisiaj radość tego kraju
obumarła, o Sańdźajo,
cóż zostaje wartościowe,
gdy wierzchołek zdruzgotany?
16 Jakże coś mogłoby zostać,
gdy dwaj ministrowie legli,
ci buhaje spolegliwi,
z ich to łaski wszak żyliśmy.
17 Zechciej mnie oświecić tedy,
jakże bitwa przebiegała.
Kto walczył, kto był zmiażdżony?
Którzy podli zbiegli w strachu?
18 Mów mi o Zdobywcy Bogactw*,
co uczynił ów rydwannik.
Jego boję się szczególnie,
tego syna mego brata.
19 Gdy Pandowie zawrócili,
klęska krwawa i okrutna
mojej pozostałej armii
jak przebiegła, o Sańdźajo?
Bohaterzy wśród mych wojów
wokół kogo przystanęli?