7.20. Klęska Pandawów

Sańdźaja rzekł:
1 Judhiszthira ujrzał Dronę,
kiedy zbliżał się ku niemu,
i rzęsistym strzał potokiem
stawił czoło mu, bez strachu.

2 Wówczas w siłach Judhiszthiry
„halahala!” zakrzyknięto,
jak wśród słoni, gdy przywódcę
pragnie wielki lew pochwycić.
Satjadźit*, prawdziwie dzielny,

3 kiedy tylko ujrzał Dronę,
grożącego Judhiszthirze,
pognał wprost na preceptora.

4 Tak preceptor i Pańćalja,
poruszając całą armię,
starli się dwaj w pojedynku
niczym Indra z Wairoćaną*.

5 Dziesięć strzał preceptor puścił,
które czułe punkty ranią,
i przeciąwszy łuk ze strzałą,
przeszył ciało Satjadźita.

6 Ten zaś chwycił łuk następny
mocą, blaskiem promieniejąc,
i uderzył chyżo w Dronę
strzał dwudziestką czaplopiórych.

7 Widząc, że Satjadźit Dronę
prawie zdławił podczas starcia,
Wilk Pańćalów począł mistrza
dręczyć setką ostrych bełtów.

8 Gdy zoczyli, że rydwannik
Drona został powstrzymany,
woje Pandów zakrzyknęli
i szatami powiewali.

9 Wówczas to Wilk rozsierdzony
szóstką strzał pierś Drony przeszył.
To, o królu, przecudownym
wszystkim wokół się wydało.

10 Drona zaś, rydwannik wielki,
deszczem strzał go zaraz spowił.
Wcześniej chyży, pęd swój zwiększył,
w złości oczy wybałuszył.

11 Łuki przeciął wówczas Drona
Wilka oraz Satjadźita
i sześcioma zabił Wilka
wraz z woźnicą, z rumakami.

12 Satjadźit pochwycił w dłonie
nowy łuk, z zasięgiem większym,
i szył w Dronę bezwiechciowe,
w konie, sztandar i woźnicę.

13 Drona tego nie mógł zdzierżyć,
jak ciemięży go Pańćala,
zatem by go unicestwić,
wielce chyże posłał strzały.

14 Swoich strzał tysięcznym deszczem
zakrył sztandar i rumaki,
pięść ściśniętą razem z łukiem
oraz bocznych dwóch woźniców.

15 Choć ten ciągle i na nowo
jego łuki ciął na części,
Pańćalja, znawca oręża,
zmagał się z Kasztanokonnym*.

16 Drona ujrzał Satjadźita
tak pewnego siebie w walce,
wtedy strzałą z pół księżycem
obciął głowę szlachetnemu.

17 Kiedy zginął ów minister,
byk pomiędzy Pańćalami,
zbiegł od Drony Judhiszthira
w popłochu, na śmigłych koniach.

18 Pańćalowie, Kekajowie,
Matsjowie i Karuszowie,
Ćedi oraz Kosalowie,
pragnąc chronić Judhiszthirę,
żywo k Dronie się rzucili.

19 Ciemiężyciel wrogich hufców,
mistrz, chcąc schwytać Judhiszthirę,
ich oddziały prędko zdmuchnął,
tak jak wiatr bawełny kłęby.

20 Młodszy z Matsjów Śatanika*
wnet ku Dronie się skierował,
który palił bezustannie
liczne wrogów swych zastępy.

21 Sześć strzał jak promienie słońca,
przez kowala wygładzone,
słał ku Dronie, ku woźnicy,
jego koniom, głośno rycząc.

22 Gdy tak ryczał, wówczas Drona
strzałą ostrą niczym brzytwa
głowę jego z kolczykami
odciął śpiesznie od tułowia
i rozbiegli się Matsjowie.

23 Wielokrotnie Bharadwadźa
morzył Matsjów, pobił Ćedich,
i Karuszów, i Kekajów,
i Pańćalów, i Sryńdźajów,
licznych wojów synów Pandu.

24 Zobaczyli Złotorydwan*,
jak oddziały pali w złości,
tak jak ogień las pochłania,
i zadrżeli Sryńdźajowie.

25 Jak najszybciej się sprawiając,
kiedy świetny łuk naciągał
i bił wrogów, brzęk cięciwy
słychać było w każdej stronie.

26 Słonie, konie, rydwanników,
piechotę, słoniową jazdę,
szyły jego wściekłe strzały,
uwalniane, wielce zręczne.

27 Tak jak groźnie grzmiąca chmura
razem z wiatrem w końcu zimy
gradem sypie wszem dokoła,
tak wypełniał wrogów strachem.

28 Przemierzał z kierunków każdy,
wszędzie armię poruszając,
mężny, silny, wielki łucznik,
koił swoich sprzymierzeńców.

29 Drony o niezmiernej mocy
złotem łuk inkrustowany
w każdym miejscu był widoczny
niczym w chmurach błyskawica.

30 Drona tak w szeregach Pandów
wielki pogrom wszędy czynił,
jak wśród antybogów Wisznu,
przez zastępy niebian czczony.

31 Mężny, mądry, prawdomówny,
silny, dzielny i szlachetny
stworzył rzekę końca świata
dziką, straszną dla trwożliwych,

32 rwącą brzegi śmiertelników,
wiry w niej są to sztandary,
konie, słonie – stwory wodne,
miecze – ryby, zbroje – fale,

33 kości wojów – żwiry wodne,
bębny, werble – żółwie morskie,
tarcze i pancerze – łodzie,
włosy – trawnik z wodorostów,
przeraźliwą, wielce dziką,

34 nurtem – łuk, kaskadą – strzały,
rojną od wężowych ramion,
co rwie ziemię pola bitwy,
niesie Kurów i Sryńdźajów,
ludzkie głowy to kamienie,
zaś maczugi są tratwami,
włócznie – ryby, wielce srogą,

35 stroje i turbany – pianą,
flaki – żmije pełzające,
przeraźliwą, wojów rwącą,
z krwi i mięsa jest w niej błoto,

36 słonie to potwory morskie,
a proporce są drzewami,
topiącą rycerzy chmary,
zbitą z ciał, okrutną wielce,
jeźdźcy w niej to krokodyle,
niezgłębioną, nieprzebraną –
taką rzekę rwącą k śmierci
Drona tworząc, wszem posyłał.

37 Brzmiącą hordą trupożerców,
psów, szakali gromadami,
nawiedzaną przez straszliwe
żrące mięso złe istoty.

38 Dronę, co miał rydwan cudny,
gdy oddziały jak śmierć spalał,
wojska z wszystkich stron obległy,
dzieci Kunti na ich czele.

39 Ale wielkich tych łuczników,
wojska twe z wzniesioną bronią,
książęta i ich synowie,
z każdej strony otoczyli.

40 Wtenczas Drona, wierny ślubom,
niczym słoń podczas amoku*,
nad rydwanów armią przebrnął
i powalił Drydhasenę.

41 Potem Kszemę on dosięgnął
walczącego bez bojaźni,
dziewięcioma przeszył strzały,
ten bez życia spadł z rydwanu.

42 Gdy się znalazł w centrum bitwy,
w każdą stronę świata zmierzał,
stróżem stał się swego wojska,
sam obrony nie wymagał.

43 W Śikhandina szył dwanaście,
dwudziestkę w Uttamaudźasa,
a niedźwiedzią Wasudanę
posłał do siedziby śmierci.

44 Znów ośmioma dziesiątkami
Kszatrawarmana dosięgnął,
zaś dwudziestką i sześcioma
strzał ugodził Sudakszinę,
potem Kszatradewę strącił
z ławy rydwanu niedźwiedzią.

45 Czwórką oraz sześćdziesiątką
bełtów godził w Judhamanju,
szył trzydziestką w Satjakiego
i raptownie Złotorydwan
rzucił się ku Judhiszthirze.

46 Wówczas chybko Judhiszthira,
pierwszy z królów, hazardzista,
wnet rączymi końmi czmychnął,
k Dronie ruszył zaś Pańćalja.

47 Razem z końmi i woźnicą
tego, co łuk krótki dzierżył,
zabił Drona. Spadł na ziemię
tak jak gwiazda z firmamentu.

48 Kiedy zginął syn królewski,
co rozsławiał ród Pańćalów,
wielki zgiełk się wszędy podniósł:
„Zabij Dronę, zabij Dronę!”.

49 Siłacz Drona wnet poruszył
wielce ludy rozsierdzone,
Pańćalów, Kekajów, Matsjów,
dzieci Pandu i Sryńdźajów.

50 Satjakiego, Ćekitanę,
Dhrysztadjumnę, Śikhandina,
Senabindu, Suwarćasa,
a wraz z nimi Ćitrasenę,
ponadto Wardhakszemiego,

51 tych i innych w wielkiej liczbie,
władców dziedzin rozmaitych,
wszystkich w boju zdołał zdławić,
otoczony przez ród Kurów.

52 Wojsk twych było dziś zwycięstwo,
królu, w strasznej tej potyczce.
Armię Pandów, gdy zbiegała,
on mordował z każdej strony.

53 Niczym Danu potomkowie,
których bije wielki Indra,
dygotali Pańćalowie,
Kekajowie i Matsjowie.