6.39. Joga trojakiej wiary

Ardźuna rzekł:
1 Porzucili ksiąg nakazy,
lecz ofiarę z wiarą pełnią –
jaka, Kryszno, jest ich ufność:
istna, mroczna czy aktywna?

Chwalebny Pan rzekł:
2 Trójdzielna wcielonych wiara
z ich natury jest zrodzona:
istna, mroczna i aktywna –
więc posłuchaj teraz o tym.

3 W zgodzie jest z jestestwem wiara
wszystkich, o dziecię Bharatów.
Człowiek z wiary uczyniony –
taki jest jak jego wiara.

4 Ci w istności bogów wielbią,
aktywni rakszasów, jakszów,
pozostali mroczni ludzie
zmarłych* czczą i hordy duchów.

5 Ci, którzy ascezę pełnią
srogą, w pismach niewspomnianą,
pełni dumy, egotyzmu,
namiętności oraz żądzy,

6 nieświadomi zamęczają
zbiór składników swego ciała
i mnie również w ich ciał wnętrzu –
ufność ich jest demoniczna.

7 Nawet jadło jest trojakie,
które miłe z nich każdemu,
i ofiara, dar, asceza –
słuchaj więc o tym podziale.

8 Wzmacnia radość, błogość, siłę,
zdrowie, istność i witalność,
jest soczyste, oleiste,
smakowite i treściwe –
oto jadło istnym miłe.

9 Nadto gorzkie, kwaśne, słone,
ostre, suche lub gorące,
daje rozpacz, ból, chorobę –
jadło to aktywnym miłe.

10 Dawno zwarzon, już bez smaku,
porzucony lub zepsuty,
cuchnący, nieczysty także –
pokarm miły jest tym w mroku.

11 Złożona z regułą w zgodzie,
bez dążenia do owocu,
z myślą: „trzeba ją wypełnić” –
oto jest ofiara istna.

12 Gdy spełniana dla owocu
lub składana jest obłudnie,
ta ofiara jest aktywną,
najprzedniejszy wśród Bharatów.

13 Bez reguły, poczęstunku,
bez zapłaty i bez hymnów,
ofiara wyzbyta wiary
uważana jest za mroczną.

14 Czczenie bogów, mistrzów, mędrców,
dwakroć zrodzonych, prostota,
niekrzywdzenie, śluby ucznia,
czystość – zwą ascezą ciała.

15 Mowa, co nie niepokoi,
miła, dobra, zgodna z prawdą
i praktyka recytacji –
oto jest asceza słowa.

16 Radość myśli, delikatność,
milczenie, jarzmienia jaźni
oraz uczuć oczyszczenie –
oto myśli jest asceza.

17 Trojaka asceza owa
spełniana z żarliwą wiarą,
przez owocu niełaknących,
zaprzężonych – zwie się istną.

18 Dla czci, sławy, poważania
i obłudnie wypełniana,
asceza niestała, zmienna –
nazywana jest aktywną.

19 Spełniana w mniemaniu błędnym
lub przez udręczanie siebie,
lub dla bliźnich pognębienia –
ta asceza zwie się mroczną.

20 Dar zaś dany z obowiązku
temu, kto nie odwzajemni,
we właściwym miejscu, czasie
i osobie tego godnej
nazywają darem istnym.

21 Dar, co liczy na wzajemność
albo owoc ma na względzie,
lub z niechęcią jest dawany –
taki dar zwie się aktywnym.

22 W niewłaściwym miejscu, czasie
i niegodnej go osobie,
bez szacunku, pogardliwie
dany dar jest zwany mrocznym.

23 OM TAT SAT – to określenia
trójdzielnego są brahmana.
Ongiś z niego to powstały
Wedy, ryty i bramini.

24 Zatem zawsze „OM” poprzedza
w pouczeniach opisane
dar, ofiarę, ryt, ascezę
tych, co piewcą są brahmana.

25 A zaś chciwi wyzwolenia
z okrzykami „TAT” spełniają
ryt, ofiarę, dar, ascezę
bez dążenia do owocu.

26 Trzeba słowa „SAT” używać,
gdzie jest prawdy stan i dobra.
I się łączy ono, Partho,
z czynem wielce wychwalanym.

27 Ów stan w czas ofiary, daru
i ascezy „SAT” jest zwany,
„SAT” jest również nazywany
czyn dla Niego wypełniany.

28 Dar bez wiary i asceza
czy ofiara przedłożona
„anty-SAT” się zwie, o Partho.
Nic tu nie da ni po śmierci.