Autorzy

Opracowali (indika 2024):
(tłumaczenie)

Joanna Jurewicz
(komitet redakcyjny)
Andrzej Babkiewicz, Joanna Jurewicz, Monika Nowakowska,
Sven Sellmer, Przemysław Szczurek, Anna Trynkowska
(redakcja techniczna)
Karina Babkiewicz
(przygotowanie tekstu, skład, zamieszczenie na stronie)
Sven Sellmer i Andrzej Babkiewicz

Tłumaczenie finansowane w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki”
w latach 2017–2023, numer projektu 0357/NPRH5/H22/84/2017.

महाभारत

Mahābhārata

6. Księga Bhiszmy (bhīṣma-parvan)

***

6.41-117 Księga pokonania Bhiszmy (bhīṣma-vadha)

6.83-92 Ósmy dzień bitwy (aṣṭama-yuddha-divasa)

6.83. Ustawienie szyków
(vyūha-racanā / vyūha-karaṇa)

Streszczenie rozdziału:

  • Ustawienie wojsk w szykach. Początek bitwy.
  • Bhiszma rusza do ataku na Pandawów.

saṃjaya uvāca
pariṇāmya niśāṃ tāṃ tu sukhasuptā janeśvarāḥ |
kuravaḥ pāṇḍavāś caiva punar yuddhāya niryayuḥ ||6.83.1||
tataḥ śabdo mahān āsīt senayor ubhayor api |
nirgacchamānayoḥ saṃkhye sāgarapratimo mahān ||6.83.2||
tato duryodhano rājā citraseno viviṃśatiḥ |
bhīṣmaś ca rathināṃ śreṣṭho bhāradvājaś ca vai dvijaḥ ||6.83.3||
ekībhūtāḥ susaṃyattāḥ kauravāṇāṃ mahācamūḥ |
vyūhāya vidadhū rājan pāṇḍavān prati daṃśitāḥ ||6.83.4||
bhīṣmaḥ kṛtvā mahāvyūhaṃ pitā tava viśāṃ pate |
sāgarapratimaṃ ghoraṃ vāhanormitaraṅgiṇam ||6.83.5||
agrataḥ sarvasainyānāṃ bhīṣmaḥ śāṃtanavo yayau |
mālavair dākṣiṇātyaiś ca āvantyaiś ca samanvitaḥ ||6.83.6||
tato 'nantaram evāsīd bhāradvājaḥ pratāpavān |
pulindaiḥ pāradaiś caiva tathā kṣudrakamālavaiḥ ||6.83.7||
droṇād anantaraṃ yatto bhagadattaḥ pratāpavān |
māgadhaiś ca kaliṅgaiś ca piśācaiś ca viśāṃ pate ||6.83.8||
prāgjyotiṣād anu nṛpaḥ kausalyo 'tha bṛhadbalaḥ |
mekalais traipuraiś caiva cicchilaiś ca samanvitaḥ ||6.83.9||
bṛhadbalāt tataḥ śūras trigartaḥ prasthalādhipaḥ |
kāmbojair bahubhiḥ sārdhaṃ yavanaiś ca sahasraśaḥ ||6.83.10||
drauṇis tu rabhasaḥ śūras trigartād anu bhārata |
prayayau siṃhanādena nādayāno dharātalam ||6.83.11||
tathā sarveṇa sainyena rājā duryodhanas tadā |
drauṇer anantaraṃ prāyāt sodaryaiḥ parivāritaḥ ||6.83.12||
duryodhanād anu kṛpas tataḥ śāradvato yayau |
evam eṣa mahāvyūhaḥ prayayau sāgaropamaḥ ||6.83.13||
rejus tatra patākāś ca śvetacchatrāṇi cābhibho |
aṅgadāny atha citrāṇi mahārhāṇi dhanūṃṣi ca ||6.83.14||
taṃ tu dṛṣṭvā mahāvyūhaṃ tāvakānāṃ mahārathaḥ |
yudhiṣṭhiro 'bravīt tūrṇaṃ pārṣataṃ pṛtanāpatim ||6.83.15||
paśya vyūhaṃ maheṣvāsa nirmitaṃ sāgaropamam |
prativyūhaṃ tvam api hi kuru pārṣata māciram ||6.83.16||
tataḥ sa pārṣataḥ śūro vyūhaṃ cakre sudāruṇam |
śṛṅgāṭakaṃ mahārāja paravyūhavināśanam ||6.83.17||
śṛṅgebhyo bhīmasenaś ca sātyakiś ca mahārathaḥ |
rathair anekasāhasrais tathā hayapadātibhiḥ ||6.83.18||
nābhyām abhūn naraśreṣṭhaḥ śvetāśvo vānaradhvajaḥ |
madhye yudhiṣṭhiro rājā mādrīputrau ca pāṇḍavau ||6.83.19||
athetare maheṣvāsāḥ sahasainyā narādhipāḥ |
vyūhaṃ taṃ pūrayām āsur vyūhaśāstraviśāradāḥ ||6.83.20||
abhimanyus tataḥ paścād virāṭaś ca mahārathaḥ |
draupadeyāś ca saṃhṛṣṭā rākṣasaś ca ghaṭotkacaḥ ||6.83.21||
evam etaṃ mahāvyūhaṃ vyūhya bhārata pāṇḍavāḥ |
atiṣṭhan samare śūrā yoddhukāmā jayaiṣiṇaḥ ||6.83.22||
bherīśabdāś ca tumulā vimiśrāḥ śaṅkhanisvanaiḥ |
kṣveḍitāsphoṭitotkruṣṭaiḥ subhīmāḥ sarvatodiśam ||6.83.23||
tataḥ śūrāḥ samāsādya samare te parasparam |
netrair animiṣai rājann avaikṣanta prakopitāḥ ||6.83.24||
manobhis te manuṣyendra pūrvaṃ yodhāḥ parasparam |
yuddhāya samavartanta samāhūyetaretaram ||6.83.25||
tataḥ pravavṛte yuddhaṃ ghorarūpaṃ bhayāvaham |
tāvakānāṃ pareṣāṃ ca nighnatām itaretaram ||6.83.26||
nārācā niśitāḥ saṃkhye saṃpatanti sma bhārata |
vyāttānanā bhayakarā uragā iva saṃghaśaḥ ||6.83.27||
niṣpetur vimalāḥ śaktyas tailadhautāḥ sutejanāḥ |
ambudebhyo yathā rājan bhrājamānāḥ śatahradāḥ ||6.83.28||
gadāś ca vimalaiḥ paṭṭaiḥ pinaddhāḥ svarṇabhūṣitāḥ |
patantyas tatra dṛśyante giriśṛṅgopamāḥ śubhāḥ |
nistriṃśāś ca vyarājanta vimalāmbarasaṃnibhāḥ ||6.83.29||
ārṣabhāṇi ca carmāṇi śatacandrāṇi bhārata |
aśobhanta raṇe rājan patamānāni sarvaśaḥ ||6.83.30||
te 'nyonyaṃ samare sene yudhyamāne narādhipa |
aśobhetāṃ yathā daitya# #devasene samudyate |
abhyadravanta samare te 'nyonyaṃ vai samantataḥ ||6.83.31||
rathās tu rathibhis tūrṇaṃ preṣitāḥ paramāhave |
yugair yugāni saṃśliṣya yuyudhuḥ pārthivarṣabhāḥ ||6.83.32||
dantināṃ yudhyamānānāṃ saṃgharṣāt pāvako 'bhavat |
danteṣu bharataśreṣṭha sadhūmaḥ sarvatodiśam ||6.83.33||
prāsair abhihatāḥ ke cid gajayodhāḥ samantataḥ |
patamānāḥ sma dṛśyante giriśṛṅgān nagā iva ||6.83.34||
pādātāś cāpy adṛśyanta nighnanto hi parasparam |
citrarūpadharāḥ śūrā nakharaprāsayodhinaḥ ||6.83.35||
anyonyaṃ te samāsādya kurupāṇḍavasainikāḥ |
śastrair nānāvidhair ghorai raṇe ninyur yamakṣayam ||6.83.36||
tataḥ śāṃtanavo bhīṣmo rathaghoṣeṇa nādayan |
abhyāgamad raṇe pāṇḍūn dhanuḥśabdena mohayan ||6.83.37||
pāṇḍavānāṃ rathāś cāpi nadanto bhairavasvanam |
abhyadravanta saṃyattā dhṛṣṭadyumnapurogamāḥ ||6.83.38||
tataḥ pravavṛte yuddhaṃ tava teṣāṃ ca bhārata |
narāśvarathanāgānāṃ vyatiṣaktaṃ parasparam ||6.83.39||

I rzekł Sańdźaja:
Po dobrze przespanej nocy Kaurawowie i Pandawowie znowu ruszają do walki. Stają wojska naprzeciw siebie niczym morskie fale hucząc. [5] Król Durjodhana, Ćitrasena, Wiwinśati, arcyrydwannik Bhiszma i Syn Bharadwadźi Drona dwójzrodzony, gotowi na bój, w pełnym uzbrojeniu ustawiają się w wielki szyk przeciw Pandawom zgodnie z rozkazami Bhiszmy, twego ojca, panie plemion, ich wojska jak ocean groźny, niezmierzony, gdzie rydwany śmigłe są falami. Na czele ich wszystkich Bhiszma Syn Śantanu rusza, mając z prawej strony Malawów, Południowców i Awantjów. Zaraz za nim staje Syn Bharadwadźi rozpłomieniony z Pulindami i Paradami oraz z Kszudrakami i Malawami. Za Droną ustawia się Bhagadatta rozpalony, gotów do walki, wraz z Magadhami, Kalingami i Piśaćami, panie plemion. [10] Za królem Pragdźjotiszy stoi król Kosali Bryhadbala razem z Mekalami i Tripurami oraz towarzyszącymi im Ćiććhilami, za Bryhadbalą zaś – bohaterski Trigarta król Prasthali razem z Kambodźami i Jawanami idącymi w tysiące. Za Trigartą stoi Aśwatthaman Syn Drony, gwałtownik wielki, Bharato, lwim rykiem ziemię napełniając. Król Durjodhana z całym wojskiem, w otoczeniu braci, tuż za Synem Drony stoi, a za nim Krypa Syn Śaradwaty. W takim wielkim szyku armia podobna do oceanu rusza do natarcia. Łopocą chorągwie i świetliste parasole, o potężny, dzwonią błyszczące bransolety wojowników i dźwięczą drogocenne łuki. [15] Wielki rydwannik Judhiszthira, widząc ten wielki szyk twoich, spiesznie rzecze do Wnuka Pryszaty Dhrysztadjumny, dowódcy armii:
– Popatrz tylko na ten szyk, wielki łuczniku, podobny do oceanu. Duchem ustawiaj szyk przeciw nim!

Wtedy Wnuk Pryszaty ustawił okrutny Szyk Wielorożnym, mój królu, niosący zagładę wrogom. Na jego dwóch szczytach staje Bhimasena i wielki rydwannik Satjaki z wieloma tysiącami rydwanów, z konnicą i piechotą. Między nimi staje Ten-Z-Małpą-W-Godle, na rydwanie w białe konie zaprzężonym, najlepszy z mężów. W środku ustawiają się król Judhiszthira i dwaj Synowie Madri Nakula z Sahadewą. [20] Inni wielcy łucznicy wraz ze swymi oddziałami ten szyk wypełniają – władcy mężów, znawcy sztuki pozycji wojskowych. Z tyłu są Abhimanju i wielki rydwannik Wirata oraz pełni podniecenia Synowie Draupadi i Ghatotkaća Syn Rakszaszycy. Ustawiwszy ten wielki szyk, stanęli do boju dzielni Pandawowie, Bharato, spragnieni walki i zwycięstwa. Zewsząd rozlega się głośne, budzące grozę dudnienie bębnów, zmieszane z wyciem konch i wybuchającymi z nagła okrzykami.

I oto bohaterowie ruszają do ataku, pełni gniewu, wpatrując się w siebie bez zmrużenia oka. [25] Wojownicy po imieniu wyzywają się na bój, o Indro ludzi. Rozpoczyna się ta przerażająca, budząca grozę bitwa, w której twoi i tamci wzajemnie się mordują. Lecą ostre żelazne strzały, Bharato, jak straszne mrowia węży z otwartymi paszczami. Wzbijają się w powietrze setki spiczastych świetlistych włóczni, olejem polerowanych, niczym rozpalone błyskawice z chmur burzowych. Widzę maczugi obwiązane lśniącym jedwabiem jak jasne szczyty gór wysokich, miecze migocące jak pełne światła niebiosa [30] i świetliste tarcze z byczej skóry, setkami księżyców zdobione, o królu. Pięknie wyglądają te dwie armie zwarte w boju, władco ludzi, jak armie bogów i Daitjów. Atakują się nawzajem ze wszystkich stron.

Woźnice poganiają rydwany, które sczepiają się chomątami i stojący na nich buhaje królów walczą ze sobą wręcz w tej największej z wojen. Słonie zderzają się, a od tarcia ich kłów ogień dymiący na wszystkie strony się wznosi, o najlepszy z Bharatów. Widzę, jak niektórzy jeźdźcy spadają ze słoni pod naporem pocisków ze wszystkich stron lecących jak drzewa ze zbocza góry. [35] I widzę, jak piechurzy różnego rynsztunku zabijają się, walcząc na noże w pazur zgięte. Walczą ze sobą wojownicy Kaurawów i Pandawów, różnej śmiercionośnej broni używają, wiodą się nawzajem do siedziby Jamy.

I oto Bhiszma Syn Śantanu na grzmiącym rydwanie podjeżdża do walczących Pandawów, a dźwięk cięciwy jego łuku wprawia ich w zamroczenie. Ruszają ze strasznym łoskotem rydwany Pandawów, na nich wojownicy gotowi są do bitwy pod wodzą Dhrysztadjumny. I rozpoczyna się bój twoich i tamtych, Bharato, w którym oddziały piechoty, konnicy, rydwanów i słoni bezładnie walczą ze sobą.