6.62. Litania do Wasudewy

1 Bhiszma rzekł:
Wówczas Bóg ów i niebianin,
ten najwyższy władca światów,
oto Brahmie odpowiedział
głosem czułym i głębokim:

2 „Miły, dzięki mocy jogi
wiem o wszystkim czego pragniesz,
niechaj właśnie to się ziści” –
a to rzekłszy, nagle zniknął.

3 Gandharwowie i wieszczowie
zadziwieni bezgranicznie,
ciekawością owładnięci
zapytali się Praojca:

4 „Komuż to się waszmość kłaniał
karnie tak, o wszechpotężny?
Najlepszymi z hymnów kogo
wysławiałeś, chcemy wiedzieć?”.

5 Po tych słowach bóg Praojciec
tak się zwrócił do zebranych
niebian, wieszczów i gandharwów,
miodowymi wersetami:

6 „Kto jest przyszłym, transcendentnym,
nieuchronnym, celem wszego,
najwyższą siedzibą, Panem,
jaźnią bytów i brahmanem,

7 z owym szczęsnym rozmawiałem,
o buhaje pośród bogów
i dla istot pomyślności
upraszałem pana świata.

8 Przybądź do ludzkiego sioła
znany jako Wasudewa,
dla demonów wytracenia
zjaw się na powierzchni ziemi.

9 Zabite rakszasy w boju,
dzieci Danu oraz Diti
pośród ludzi się zrodziły
w ciałach strasznych i mocarnych.

10 Aby wszystkich ich wytracić,
Bóg wszechmocny razem z Narą
wstąpił teraz w ludzkie łono
i po ziemi będzie kroczył.

11 Nara oraz Narajana,
dwaj odwieczni ci wieszczowie,
pierwsi, o niezmiernym blasku,
razem w ludzki świat zstępują.

12 Zwartych w walce ich nie zmogą
połączeni nieśmiertelni,
jednak głupcy ich nie znają –
wieszczów Nary z Narajanem.

13 Wszak ja włodarz wszego świata,
Brahma, z niego się zrodziłem!
Wasudewę czcić winniście,
najwyższego władcę światów.

14 »Toć on zwykłym jeno człekiem« –
przenigdy, o pierwsi z bogów,
mężnego nie lekceważcie,
dzierżcy konchy, koła, pałki.

15 Oto wielka tajemnica,
siedziba najwyższa oto,
oto jest najwyższy brahman,
i największa sława oto.

16 Oto wieczny, niewidzialny,
nieprzemijający oto,
oto zwany on Człowiekiem –
chociaż w pieśniach jest sławiony,
nie podobna go zrozumieć.

17 Oto jest i moc najwyższa,
i najwyższe szczęście oto,
oto prawda jest najświętsza,
którą sławił Wiśwakarman.

18 Ni bogowie razem z Indrą,
ani ludzie, myśląc sobie:
»Wasudewa jednym z ludzi« –
niech nie ważą lekko Pana
o dzielność niezmierzonej.

19 »On jedynie śmiertelnikiem« –
który głupiec tak by mówił,
lekceważąc Pana Zmysłów,
tego zwą najgorszym z ludzi.

20 Wielkiej duszy i jogina,
który wstąpił w człecze ciało,
Wasudewy kto nie ceni,
tego ludzie mrocznym zowią.

21 Bóg co kępkę ma śriwatsa*,
promienny, lotosopępki –
kto wszech istot jaźni nie zna,
tego ludzie mrocznym zowią.

22 Diadem ma, Kaustubhę klejnot,
niszczy wszelki strach przyjaciół,
kto wzniosłego waży lekko,
grąży się w największym mroku.

23 Władcy władców wszystkich światów,
pierwsi z bogów, gdy to wiecie,
jak należy, Wasudewie
niech się wsze stworzenie kłania”.

24 Rzekł tak bóg, jaźń wszystkich światów,
onegdaj do grona niebian,
ich opuścił i wyruszył
prosto do pałacu swego.

25 Gdy niebianie, gandharwowie,
mędrcy i jeziorne nimfy
Brahmy pieśni wysłuchali,
w szczęściu k niebu podążyli.

26 Opowieści tej słuchałem,
miły, od najświętszych wieszczów,
gdy mówili o prastarym
Wasudewie podczas wiecu.

27 Wysłuchałem jej od Wjasy,
przemądrego Markandeji,
od Dźamadagniego Ramy
i Narady, znawco słowa.

28 Rzecz tą dobrze zrozumiawszy,
słysząc o niezmiennym Panu,
Wasudewie, wielkiej duszy,
władcy władców wszystkich światów,

29 z niego to sam Brahma powstał,
ojciec tego wszego świata –
czemuż ludzie by nie mieli
czcić i wielbić Wasudewy?

30 Mędrcy, co poznali Wedy,
z dawna ciebie uprzedzali:
„Nie wchodź w konflikt z Wasudewą,
który wielce jest rozumny,
ani również z Pandawami” –
lecz ty z mroku się nie budzisz.

31 Tyś demonem jest okrutnym –
myślę – stąd cię mrok spowija.
Nienawidzisz wszak Pasterza,
synów Pandu, Dóbr Zdobywcy,
bogów Nary, Narajany –
któżby ich mógł nienawidzić?

32 Zatem mówię ci, o książę,
on jest wiecznym i niezmiennym,
uczynionym z wszystkich światów,
sędzią, wsparciem i demiurgiem.

33 Mistrz żywego i martwego,
woj, zwycięstwo i zwycięzca,
Bóg i całej pan Natury
jeden trójświat utrzymuje.

34 On wcieloną jest istnością,
zbyty mroku, namiętności,
gdzie jest Kryszna, tam też prawo,
a gdzie prawo, tam zwycięstwo.

35 Synów Pandu utrzymuje
joga jego wielkiej chwały
oraz joga osobista –
więc zwycięstwo to ich będzie.

36 On obdarza synów Pandu
zawsze myślą najprzedniejszą,
stałą siłą podczas walki
i od strachu ich osłania.

37 On Bóg wieczny i pomyślny,
w nim są wszelkie tajemnice,
znany jako Wasudewa –
oto treść, o którą pytasz.

38 Bramini, rycerstwo, słudzy
i wytwórcy jego wielbią,
jemu służą swoją pracą,
pełną zalet, nieprzerwaną.

39 Pod koniec Dwapara ery,
na początku ery Kali,
śpiewał o nim Sankarszana
trwając w prawach satwatowych*.

40 To on świat cały demonów i ludzi,
mórz granicami oddzielone miasta,
w każdym eonie, również sioła ludzkie,
ciągle na nowo stwarza Wasudewa.