6.32. Joga majestatu

Chwalebny Pan rzekł:
1 Więc ponownie, o Barczysty,
słuchaj mej najwyższej mowy,
pragnąc dobra ją wysłowię
tobie, który mnie miłujesz.

2 Bogów zastęp mego źródła
nie zna, wieszcze też nie znają,
gdyż po prawdzie jam początkiem
wspólnie bogów oraz wieszczów.

3 Kto wie, żem jest niezrodzonym,
bez początku, władcą światów,
ten niezwiedzion wśród śmiertelnych,
z wszystkich grzechów się wyzwala.

4 Rozum, wiedza, brak zwiedzenia,
prawda, spokój i cierpliwość,
powściągliwość, ból i radość,
byt i niebyt, strach, odwaga,

5 niekrzywdzenie i jednakość,
sytość, szczodrość i asceza,
niesława i sława razem –
te odrębne stany istot
właśnie ze mnie się zrodziły.

6 Siedmiu wieszczów, wcześniej czterech
i podobnie praojcowie
z mej Natury, z myśli wstali –
ich potomstwo świat zaludnia.

7 Mą potęgę oraz jogę
kto prawdziwie wyrozumiał,
ten się w jogę niewzruszoną
przęgnie – jest to niewątpliwe.

8 Jam wszystkiego jest praźródłem,
ze mnie wszystko emanuje –
wiedząc to, cześć mi oddają
mądrzy i uczucia pełni.

9 We mnie myśl ich, we mnie tchnienia,
oświecają się nawzajem,
rozmawiają stale o mnie,
cieszą się i rozkoszują.

10 Tym, co zawsze zaprzęgnięci,
wielbią mnie z zadowoleniem,
daję jogę roztropności,
która ich prowadzi do mnie.

11 Jam świadomy jest ich uczuć
i współczując im, rozpraszam
zrodzoną z niewiedzy ciemność
jasną lampą rozpoznania.

Ardźuna rzekł:*
12–13 Tyś najwyższym jest brahmanem,*
przeczystością, pierwszym domem.
Wszyscy mędrcy, wieszcz Narada,
Asita Dewala, Wjasa
zowią ciebie źródłem bogów,
Człowiekiem, nienarodzonym,
wiecznym, boskim, wszechpotężnym
i ty sam mi to ogłaszasz.

14 Wszystko to jest prawdą, Panie,
coś mi rzekł, o Bujnowłosy.
Ni bogowie, ni demony
twej ujawy nie pojmują.

15 Sam znasz siebie dzięki sobie,
ty najlepszy pośród ludzi.
Twórco istot, panie bytów,
Boże bogów, panie świata!

16 Racz bez reszty mi opisać
boskie twe potężne moce,
dzięki którym owe światy
przeniknąwszy, tutaj stoisz.

17 O joginie, jak cię poznać
mogę, myśląc wciąż o tobie?
W jakich różnych bytach, Panie,
mam o tobie kontemplować?

18 Powiedz znowu, lecz rozciągle,
o potędze swej i jodze,
gdyż słuchania o nektarze
nigdym syty, Dręczycielu.

Chwalebny Pan rzekł:
19 Tak, opiszę tobie boskie
moje moce, z Kurów pierwszy,
te przedniejsze, gdyż nie znajdziesz
kresu mojej rozciągłości.

20 O Snu Władco, jam jest jaźnią
w sercu wszech istot złożoną,
jam początkiem oraz środkiem
i jam końcem wszystkich istnień.

21 Wśród Aditjów jestem Wisznu,
Słońcem wśród promiennych świateł,
jam Marićim pośród wiatrów,
pośród gwiazd jestem Księżycem.

22 Wśród Wed jestem Samawedą,
pierwszym z Wasów pośród bogów,
pośród zmysłów jam umysłem,
świadomością pośród bytów.

23 Pośród Rudrów jam Śankarą,
Skarbnikiem rakszasów, jakszów.
Ogniem jestem pośród Wasów,
górą Meru pośród szczytów.

24 Wśród kapłanów znaj mnie głównym,
synu Prythy, Bryhaspatim,
jestem Skandą wśród dowódców,
a wśród stawów oceanem.

25 Jestem Bhrygu pośród wieszczów,
pośród dźwięków jedną głoską,
wśród ofiar szeptanym modłem,
w bezruchu Himalajami.

26 Wśród drzew jam figowcem świętym,
Naradą wśród boskich wieszczów,
Ćitrarathą wśród gandharwów,
Kapilą wśród doskonałych.

27 Znaj mnie Uććaihśrawasem
koniem, co z nektaru powstał,
pośród słoni Airawatą
i monarchą pośród ludzi.

28 Wśród oręża jam piorunem,
krową pragnień pośród bydła,
jam płodzącym Kupidynem
i Wasukim pośród węży.

29 Pośród nagów jam Anantą,
Waruną wśród wodnych stworów,
Arjamanem pośród przodków,
Jamą pośród karających.

30 Jam Prahladą wśród demonów,
czasem jam wśród rachujących,
królem zwierząt pośród zwierząt,
wśród ptaków Winaty synem.

31 Wiatrem pośród czyścicieli,
Ramą wśród noszących oręż,
pośród ryb jam jest delfinem,
córką Dźahnu wśród strumieni.

32 Kreacji początkiem wszelkich,
środkiem, końcem, o Ardźuno,
wśród nauk o jaźni wiedzą,
a konkluzją pośród dysput.

33 Głoską „A” między głoskami,
pośród złożeń dwandwą jestem,
jam jest czasem niezniszczalnym,
jam demiurgiem wielolicym.

34 Śmiercią jam, co wszystko zbiera,
powstawaniem jam przyszłego,
pośród kobiet jestem sławą,
fortuną, inteligencją,
mową oraz stanowczością,
cierpliwością i pamięcią.

35 W Samawedzie Wielką Pieśnią,
wśród miar wierszy jam gajatri,
wśród miesięcy margaśirszą,
wśród sezonów kwietną wiosną.

36 Jam grą w kości wśród oszustów
i jam mocą jest mocarnych,
zwycięstwem, postanowieniem,
jam istnością pośród jestestw.

37 Pośród Wrysznich Wasudewą,
Ardźuną wśród synów Pandu,
pośród mędrców jam jest Wjasą,
Uśanasem wśród poetów.

38 Jam też karą jest karzących,
taktyką zwyciężyć chcących,
wśród sekretów jam milczeniem,
również jam wiedzących wiedzą.

39 Co nasieniem jest, Ardźuno,
wszystkich istot – tym ja jestem,
bo beze mnie nie istnieje
byt ruchomy czy też bierny.

40 Wrogów gromco, nie masz kresu
moim boskim wszechpotęgom,
tylko w skrócie tu wspomniałem
o mych mocy rozciągłości.

41 Każdy twór, co moc posiada
czy majestat, czy też siłę,
powstał z cząstki mego blasku,
tak winieneś to rozumieć.

42 Cóż ci zatem po tej wiedzy,
tak rozległej, o Ardźuno?
Jedną cząstką utwierdziwszy
ten świat cały – tutaj stoję.