Autorzy

Opracowali (indika 2024):
(tłumaczenie)

Andrzej Babkiewicz
(komitet redakcyjny)
Andrzej Babkiewicz, Joanna Jurewicz, Monika Nowakowska,
Sven Sellmer, Przemysław Szczurek, Anna Trynkowska
(redakcja techniczna)
Karina Babkiewicz
(przygotowanie tekstu, skład, zamieszczenie na stronie)
Sven Sellmer i Andrzej Babkiewicz

Tłumaczenie finansowane w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki”
w latach 2017–2023, numer projektu 0357/NPRH5/H22/84/2017.

महाभारत

Mahābhārata

6. Księga Bhiszmy (bhīṣma-parvan)

***

6.1-13 Księga struktury świata
(jambū-kaṇḍa-vinirmāṇa-parvan)

6.6. Pięć żywiołów i ląd odbity w tarczy księżyca
(dvīpa-saṃkṣepa-kathana)

Streszczenie rozdziału:

1–2 Dhrytarasztra pyta o nazwy krain, rzek i gór.
3–11 Żywioły i ich cechy – powstawanie, zanikanie.
12–16 Zapowiedź opisu lądu Sudarśana/Dźambu – odbitego w tarczy Księżyca.

dhṛtarāṣṭra uvāca
nadīnāṃ parvatānāṃ ca
nāmadheyāni saṃjaya |
tathā janapadānāṃ ca
ye cānye bhūmim āśritāḥ ||6.6.1||

pramāṇaṃ ca pramāṇajña
pṛthivyā api sarvaśaḥ |
nikhilena samācakṣva
kānanāni ca saṃjaya ||6.6.2||

saṃjaya uvāca
pañcemāni mahārāja
mahābhūtāni saṃgrahāt |
jagat sthitāni sarvāṇi
samāny āhur manīṣiṇaḥ ||6.6.3||

bhūmir āpas tathā vāyur
agnir ākāśam eva ca |
guṇottarāṇi sarvāṇi
teṣāṃ bhūmiḥ pradhānataḥ ||6.6.4||

śabdaḥ sparśaś ca rūpaṃ ca
raso gandhaś ca pañcamaḥ |
bhūmer ete guṇāḥ proktā
ṛṣibhis tattvavedibhiḥ ||6.6.5||

catvāro 'psu guṇā rājan
gandhas tatra na vidyate |
śabdaḥ sparśaś ca rūpaṃ ca
tejaso 'tha guṇās trayaḥ |
śabdaḥ sparśaś ca vāyos tu
ākāśe śabda eva ca ||6.6.6||

ete pañca guṇā rājan
mahābhūteṣu pañcasu |
vartante sarvalokeṣu
yeṣu lokāḥ pratiṣṭhitāḥ ||6.6.7||

anyonyaṃ nābhivartante
sāmyaṃ bhavati vai yadā |
yadā tu viṣamībhāvam
āviśanti parasparam |
tadā dehair dehavanto
vyatirohanti nānyathā ||6.6.8||

ānupūrvyād vinaśyanti
jāyante cānupūrvaśaḥ |
sarvāṇy aparimeyāni
tad eṣāṃ rūpam aiśvaram ||6.6.9||

tatra tatra hi dṛśyante
dhātavaḥ pāñcabhautikāḥ |
teṣāṃ manuṣyās tarkeṇa
pramāṇāni pracakṣate ||6.6.10||

acintyāḥ khalu ye bhāvā
na tāṃs tarkeṇa sādhayet |
prakṛtibhyaḥ paraṃ yat tu
tad acintyasya lakṣaṇam ||6.6.11||

sudarśanaṃ pravakṣyāmi
dvīpaṃ te kurunandana |
parimaṇḍalo mahārāja
dvīpo 'sau cakrasaṃsthitaḥ ||6.6.12||

nadījalapraticchannaḥ
parvataiś cābhrasaṃnibhaiḥ |
puraiś ca vividhākārai
ramyair janapadais tathā ||6.6.13||

vṛkṣaiḥ puṣpaphalopetaiḥ
saṃpannadhanadhānyavān |
lāvaṇena samudreṇa
samantāt parivāritaḥ ||6.6.14||

yathā ca puruṣaḥ paśyed
ādarśe mukham ātmanaḥ |
evaṃ sudarśanadvīpo
dṛśyate candramaṇḍale ||6.6.15||

dvir aṃśe pippalas tatra
dvir aṃśe ca śaśo mahān |
sarvauṣadhisamāvāpaiḥ
sarvataḥ paribṛṃhitaḥ |
āpas tato 'nyā vijñeyā
eṣa saṃkṣepa ucyate ||6.6.16||

Dhrytarasztra rzekł:
1–2 O Sańdźajo, o miar znawco,
racz przedstawić drobiazgowo
nazwy, które są nadane
rzekom oraz pasmom górskim,
i krainom zaludnionym
oraz innym ziemi tworom.
Skrupulatnie też nam opisz
miary ziemi oraz lasy.

Sańdźaja rzekł:
3 W skrócie, piątka jest żywiołów,
tych największych, wielki władco,
one w świecie rozmieszczone,
zwą je mędrcy „jednakimi”.

4 Ziemia, woda, wiatr i ogień
oraz przestwór wszechotwarty –
każdy z nich przedniejszy w cechy,
ziemia pośród nich najlepsza.

5 Dźwięk, kształt, dotyk, smak i zapach –
oto piątka jest cech ziemi
przez uczonych obwołana,
którzy są znawcami rzeczy.

6 Cztery zaś są cechy wody,
nie ma pośród nich zapachu.
Dźwięk, kształt, dotyk – to trzy cechy,
które w ogniu się znajdują.
W wietrze dźwięk jest oraz dotyk,
a w przestrzeni dźwięk jedynie.

7 Tych pięć cech w wielkich żywiołach
pięciu zawsze się znajduje.
One tworzą wsze istoty,
na nich światy osadzone.

8 Gdy ma miejsce równowaga,
wzajem się nie przenikają,
jednak w stanie nierówności
przenikają jeden w drugi.
Wtedy to i tylko wtedy
posiadacze ciał wzrastają,
w kształty się przyoblekając.

9 W kolejności zanikają,
również rodzą się z wcześniejszych.
Wszystkie one niezmierzone,
zatem kształt ich też jest boski.

10 Wszędzie można je zobaczyć
pierwiastki żywiołów pięciu.
Im to ludzie, rozważając,
różne miary przydzielają.

11 Niepojęta ich natura,
rozważanie ich nie sięga.
Gdyż co ponad świat wykracza,
ma znamiona nieznanego.

12 Ląd nazwany Sudarśana
tobie, królu, tu opiszę.
Kolistości tego lądu
kształtem dysk przypominają.

13 Rzek wodami jest pokryty
i pasmami gór jak chmury,
miastami o różnych kształtach,
przepięknymi krainami,

14 drzewami w owocach, kwiatach,
w zboża, skarby jest bogaty,
a ocean słonej wody
z każdej strony go otacza.

15 Tak jak człowiek w lustrze widzi
swoją twarz odwzorowaną,
tak też ląd ów Sudarśana
w tarczy widzi się Księżyca.

16 W dwóch jest częściach jak pippala,
w dwóch jak przeogromny zając,
z każdej strony powiększony
wymieszanym licznym ziołem.
Wszystko inne jest zaś wodą –
oto w skrócie jego opis.