7.76 Kryszna i Ardźuna wydobywają się z szyku Drony

Sańdźaja rzekł:
1 Gdy ujrzeli tych dwóch atak:
Wasudewy z Dóbr Zdobywcą,
to omdleli, jak tonący,
twoi woje, królu ludów.

2 Szybko jednak w garść się wzięli,
ze wstydu zyskując ducha,
a gdy przyszli już do siebie,
na Zdobywcę Dóbr natarli.

3 Lecz ci gniewni, niecierpliwi,
co ruszyli k dziecku Pandu,
ci już nigdy nie wrócili
jak strumienie z oceanu.

4 Jak od Wedy odwróceni
heretycy i zaprzańcy
piekła snadnie doświadczają,
ci swych przewin doświadczyli.

5 Przez szyk wozów się przedarli
i buhaje się zjawili
jak zwolnione z paszczy Rahu
dwie planety blask dające.

6 Tak jak ryby, co się wydrą
z gęstej sieci, trosk wyzbyte,
tak dwóch Krysznów się zjawiło,
wyjeżdżając z matni wrogów.

7 Wyzwoleni z szyku Drony,
z mrowia broni, nie do przejścia,
wyglądali jak dwa słońca,
które wzeszły w kresie czasu.

8 Uwolnieni z pęt oręża,
z okowów stłoczonej broni,
czyniąc pogrom swoich wrogów,
dwaj mocarze wyglądali

9 jak wyrwani z objęć ognia
albo z paszczy krokodyla.
Wszak wstrząsnęli całą armią
niczym dwa potwory* morzem.

10 Jak ich skryła toń szeregów,
twoje wojska i synowie
byli pewni: „Ci dwaj nigdy
nie przekroczą szyku Drony”.

11 Gdy więc teraz ich ujrzeli,
jak jaśniejąc, wyjeżdżają,
to nadzieję utracili,
że przeżyje władca Sindhu.

12 Silna wiara twoich dzieci
na tej myśli się oparła,
że od Drony i Hardikji*
nie uwolnią się Krysznowie.

13 Ta nadzieja obumarła,
kiedy ci dwaj gromcy wrogów
przekroczyli armię Drony
oraz Bhodźów nieprzebytą.

14 Teraz, kiedy ich ujrzeli
buchających niczym ogień,
postradali wszelką wiarę,
że przeżyje władca Sindhu.

15 Kryszna oraz Dóbr Zdobywca
bez strachu, postrach budzący,
naradzać się rozpoczęli,
jak tu zabić Dźajadrathę:

16 „Pośród sześciu się ustawił
pierwszych z wojów Dhrytarasztry,
lecz nie ujdzie władca Sindhu,
kiedy wejdzie w zasięg wzroku.

17 Choćby chronił go sam Śakra
razem z zastępami niebian,
nawet wówczas go zmorzymy” –
tak mówili dwaj Krysznowie.

18 Gdy barczyści ci mężowie
rozprawiali między sobą
i szukali króla Sindhu,
twoje dzieci to słyszały.

19 Jak po przejściu przez pustynię
słonie dwa wielce spragnione
pijąc wodę się odświeżą,
tak się czuli gromcy wrogów.

20 Jakby przekroczyli góry
rojne w lwy, tygrysy, słonie,
jakby zmogli śmierć i starość,
tak ci mężni się jawili.

21 „Oto jest ich kolor lica!” –
twoi ludzie pomyśleli,
gdy wolnymi ich ujrzeli
i zaczęli lamentować:

22 „Od jadowitego Drony,
który płonął niczym ogień,
i od innych królów wolni,
zajaśnieli jak dwa słońca.

23 Uwolnieni z szyku Drony,
co miał postać oceanu,
gromcy wrogów wyglądali
jak szczęściarze co bród przeszli.

24 Wolni od nawału broni,
armii Drony i Hardikji,
promienne oblicze mieli
niczym Indra z Agnim w boju.

25 Dwaj Krysznowie krwią zbrukani
i strzałami Bharadwadźi
wszem pokryci, wyglądali
niczym góry z karnikarą.

26 Uwolnili się z jeziora,
gdzie jest Drona krokodylem,
włócznie jadowitym wężem,
bełty z żelaza delfinem,
a najlepsi z wojów wodą.

27 Uwolnili się od chmury
grzmiącej odgłosami cięciw,
z gromem maczug i bułatów,
zasilanej bronią Drony,
tak jak z mroku księżyc z słońcem.

28 To tak jakby siłą ramion
sześć rzek doliny Indusu
wezbranych, z krokodylami,
przebyli w deszczowej porze”.

29 Tak to wszyscy wychwalali
tych dwóch Krysznów, wielce sławnych,
pierwszych łuczników, co zbiegli
cudem z armii Drony dumnej.

30 Zemsty łaknąc, zobaczyli
Dźajadrathę, co był blisko,
i czekali jak tygrysy
na łanię u wodopoju.

31 „Ślicznej barwy są ich lica!” –
o monarcho, pomyśleli
twoi ludzie i uznali,
że jest martwy Dźajadratha.

32 Barczyści, z przekrwionym wzrokiem,
Kryszna i syn Pandu zwarci
zobaczyli króla Sindhu
i z radości zakrzyknęli.

33 Śauri z lejcami w swych dłoniach
i syn Prythy łuk dzierżący
zajaśnieli wielkim blaskiem
niczym słońce wespół z ogniem.

34 Po przebyciu armii Drony,
gdy ujrzeli króla Sindhu,
radość ich była tak wielka
jak orłów na widok mięsa.

35 Zobaczywszy władcę Sindhu,
który blisko nich przebywał,
gwałtem w złości nań opadli
jak na ochłap mięsa orły.

36 Twój syn zoczył, że Pan Zmysłów
ze Zdobywcą się przedarli,
i by chronić króla Sindhu,
szarżę pędem poprowadził.

37 Książę Durjodhana w zbroi,
którą związał mu sam Drona,
znając się na chowie koni,
ruszył w bój jednym rydwanem.

38 Syn twój łuczników wyminął –
Krysznę oraz syna Prythy
i już z przodu, królu, pędził,
wprost na Lotosookiego*.

39 Gdy Zdobywcę Dóbr wyprzedził
syn twój, wówczas się ozwały
instrumenty pośród wojów,
pełne radosnej nadziei.

40 Ryki lwie, krzyki rozbrzmiały,
z dęciem w muszle, biciem w bębny,
gdy ujrzano przed Krysznami
stojącego Durjodhanę.

41 Również stróże króla Sindhu,
błyszcząc jak płomienie ognia,
radowali się, ujrzawszy
pośród zmagań twego syna.

42 Widząc, jak z sojusznikami
Durjodhana ich wyprzedził,
Kryszna wyrzekł ku Ardźunie
stosowne do czasu słowa: