7.72 Pojedynek Drony

Sańdźaja rzekł:
1 Gdy ta bitwa się toczyła,
o dreszcz wszystkich przyprawiając,
Pandawowie się rzucili
na trzy części wojsk Kaurawów.

2 Więc barczysty Bhimasena
atakował Dźalasandhę,
Judhiszthira zaś wraz z armią
natarł na Krytawarmana.

3 Dhrysztadjumna błyszczał w boju
niczym słońce promieniste,
w pędzie on szturmował Dronę,
który deszcze strzał wylewał.

4 Tak się też toczyła bitwa
Kaurawów oraz Somaków*,
złych na siebie, gorączkowych,
angażując gros łuczników.

5 Gdy ta rzeź się odbywała
i narastał wielki przestrach,
podzielone w pary wojsko
jak bez lęku się ścierało,

6 wówczas to mocarny Drona
zmagał się z księciem Pańćalów
i strzał cętkowanych potok
miotał, co się cudem zdało.

7 Z ludzkich głów poobcinanych
Drona z Pańćalją stworzyli
jakby gąszcz kwiatów lotosu,
rozrzucony we wsze strony.

8 Wojów wszędy rozproszone
stroje, oręż, ornamenty,
broń i zbroje, i proporce
wśród walczących się walały.

9 Ciała ozdobione złotem,
pobryzgane krwi kroplami,
zwarte z sobą wyglądały
jak kłąb chmur z błyskawicami.

10 Rydwannicy powalali
strzałami swymi lotnymi
słonie, konie, wojowników,
prężąc łuki niczym palmy*.

11 Bohaterów wielkich duchem
wszędy w boju rozrzucone
bułaty, skórzane tarcze,
łuki, głowy oraz zbroje,

12 niezliczone ciał korpusy
bezgłowe zewsząd sterczące
było widać, o monarcho,
w tym okrutnym rozgardiaszu.

13 Wszędzie były ścierwojady,
sępy, szakale, ścierwniki*,
marabuty*, orły, wrony,
kruki oraz mięsożercy.

14 Żarły mięso z ciał zabitych,
juchę rozlaną chłeptały,
wyrywały z głów ich włosy
i szpik kostny wysysały,

15 rozciągały wszędy ciała
oraz członki ich rozsiane,
głowy ludzi, koni, słoni
pomieszane, poplątane.

16 Sprawni w boju, nieśli strzały,
do walki inicjowani,
wznosząc modły o zwycięstwo,
z gwałtownością się ścierali.

17 Wywijali we wsze strony
bułatami twoi woje.
Piką, harpunem, trójzębem,
dzidą, włócznią czy oszczepem

18 lub maczugą i buławą,
a bezbronni zaś rękami
mordowali się nawzajem,
na arenę wojny wszedłszy.

19 Więc rydwany z rydwanami,
jazda konna z kawalerią,
oddział słoni ze słoniami,
a piechota z piechurami.

20 Jak upici lub szaleni,
lub na scenie jak aktorzy,
jeden na drugiego rycząc,
mordowali się nawzajem.

21 Gdy tak bitwa się toczyła
bezładna, o panie ludów,
Dhrysztadjumna swoje konie
skłębił z rumakami Drony.

22 Te rumaki przewspaniałe
w pędzie wiatru, wymieszane,
jeden o gołębiej barwie,
drugi jak krew kasztanowy
wyglądały, królu, pięknie
jak z błyskawicami chmury.

23 Kiedy mężny Dhrysztadjumna
ujrzał Dronę blisko siebie,
łuk odrzucił, o Bharato,
i pochwycił bułat z tarczą.

24 Wnuk Pryszaty, gromca wrogów,
czynu wielkiego dokonał,
przez powozu dyszel bowiem
wprost na rydwan Drony wskoczył.

25 Stanął wpierw pośrodku jarzma,
następnie u jego wiązań,
potem zaś na zadzie* koni,
co rycerze docenili.

26 Gdy tak z mieczem się poruszał
po rumaków krwawych grzbietach,
Drona nie mógł dostrzec celu,
co cudownym się wydało.

27 Niczym jastrząb, łaknąc żeru,
spada w lesie na zwierzynę,
tak też jego skok wyglądał,
kiedy pragnął śmierci Drony.

28 Drona setką strzał potrzaskał
wnet Drupady syna tarczę,
co księżyców miała setkę,
a miecz jego – strzał dziesiątką.

29 Potem zabił jego konie,
śląc sześćdziesiąt cztery strzały,
przeciął siłacz niedźwiedzimi
sztandar, parasol, woźniców.

30 Napinając łuk od ucha,
inną, która życie kradnie,
chyżo posłał k niemu strzałę
niczym piorun Gromodzierżca.

31 Lecz ów bełt pociął Satjaki*
czternastoma swymi groty
i uwolnił Dhrysztadjumnę –
strawę z paszczy preceptora.

32 Tak Śiniego wnuk wyzwolił
dziecię Pańćalów zjadane
przez Dronę, lwa pośród ludzi,
jak z lwiej paszczy antylopę.

33 Kiedy ujrzał, jak Satjaki
syna Pańćalów ochrania,
Drona strzał sześć i dwadzieścia
szybko puścił w jego stronę.

34 Wnuk Śiniego szóstką bełtów
i dwudziestką odpowiedział,
godząc w środek piersi Drony,
gdy Sryńdźajów on pożerał.

35 Pańćalowie, chcąc zwycięstwa
nad Droną w kręgu Satwatów,
rydwanami się rzucili,
uwalniając Dhrysztadjumnę.