7.66 Ominięcie Drony

Sańdźaja rzekł:
1 Zniszczył siłę Duhśasany
Dóbr Zdobywca, Leworęki,
i chcąc dostać króla Sindhu,
na szyk Drony ruszył żwawo.

2 A gdy zbliżył się ku Dronie,
który stał na czele flanki,
złożył ręce i przemówił
do niego z namowy Kryszny:

3 „O braminie, życz mi szczęścia
i błogosław pomyślnością,
z twoją łaską dzisiaj pragnę
przebyć szyk ów nie do przejścia.

4 Jesteś dla mnie niczym ojciec,
jesteś dla mnie jak Król Prawa,
Jesteś jak sam Kryszna dla mnie,
tobie oto prawdę mówię.

5 Miły, bezgrzeszny braminie,
jak Aśwatthamana chronisz,
tak i ja godnym twej pieczy,
zawsze i pod każdym względem.

6 Z twoją łaską dzisiaj pragnę
zabić w boju króla Sindhu,
o z dwunożnych najprzedniejszy,
wspomóż moje przyrzeczenie”.

7 Usłyszawszy słowa takie,
preceptor odparł z uśmiechem:
„O Bibhatsu, bez mej klęski
nie pokonasz Dźajadrathy”.

8 Rzekłszy to, Drona strzał ciżbę
ostrych ze śmiechem na ustach
sypnął nań, na jego rydwan,
konie, sztandar i woźnicę.

9 Ardźuna Drony strzał chmarę
wstrzymał swymi pociskami
i wielkimi, straszliwymi
bełtami natarł na niego.

10 Pierwej honor mu oddawszy,
w zgodzie z rycerskim kodeksem,
przeszył w boju ciało Drony
dziewięcioma pociskami.

11 Drona pociął jego strzały
swymi, a następnie przeszył
Krysznę, Pandawę strzałami
z mocą żaru i trucizny.

12 Gdy syn Pandu się namyślał,
czy mu zniszczyć pociskami
strzały z łukiem, ich miotaczem,
mężny Drona bez wahania
przeciął bełtami cięciwę
Phalguny wielkiego duchem.

13 Podziurawił też mu konie,
woźnicę, proporzec z herbem,
i z uśmiechem wszem strzałami
śmiałka Ardźunę zasypał.

14 W międzyczasie zaś syn Prythy
przygotował łuk potężny
i, by mistrza przezwyciężyć,
pierwszego wśród znawców broni,
sześć pocisków setek zwolnił,
szybko jakby posłał jeden.

15 Posłał znowu siedem setek
i niewracających tysiąc,
potem znowu słał miriady,
niszcząc siły zbrojne Drony.

16 Woj wszechstronny, silny, zręczny
precyzyjnymi strzałami
w ludzi szył, w rumaki, słonie,
powalając je bez życia.

17 Rydwannicy razem z końmi,
dręczeni bełtami byli,
odarci z życia i broni,
szparko z wozów uciekali.

18 Słonie padały podobne
szczytom gór gromem miażdżonym,
chmurom gnanym silnym wiatrem
czy trawionym ogniem gmachom.

19 Konie legły tysiącami
bite strzałami Ardźuny,
niczym gęsi* deszczem ścięte
u podnóży Himalajów.

20 Promienne jak słońce kresu
strzały Ardźuny niszczyły
konie, wozy, pieszych, słonie
niczym powódź niezmierzoną.

21 Sieć strzał promienną syna Pandu – słońca,
palącą w boju najlepszych wśród Kurów,
zakrył cień Drony strzał siarczystym deszczem
jak chmura skrywa słoneczne promienie.

22 Wtem Drona żelazną strzałą,
która życie wrogów trawi,
w pierś uderzył Dóbr Zdobywcy,
z wielką siłą wypuszczoną.

23 I zadrżało jego ciało
jak góra przy ziemi wstrząsach.
Gdy odzyskał równowagę,
Bibhatsu szył w Dronę bełty.

24 Drona w odwecie pięć bełtów
w Wasudewę dziarsko wraził,
siedemdziesiąt trzy w Ardźunę,
trzema zaś ściął mu proporzec.

25 Mężny Drona przezwyciężył
deszczem strzał swojego ucznia
oraz sprawił, że Ardźuna,
o królu, na chwilę zniknął.

26 Zwartą masą spadające
ujrzeliśmy jego strzały,
łuk zaś syna Bharadwadźi
był napięty niczym koło.

27 Liczne czaplopióre strzały
słane przez Dronę wśród zmagań
uderzyły, wielki królu,
w Wasudewę i Ardźunę.

28 Gdy przemądry Wasudewa
ujrzał taki pojedynek
Drony oraz syna Pandu,
począł dumać o zadaniu.

29 I przemówił Wasudewa
do Zwycięzcy Dóbr w te słowa:
„Synu Prythy, długoręki,
czasu więcej tu nie mitręż!

30 Zaniechajmy walki z Droną,
spełńmy cel nasz pierwszej wagi”.
Prythy syn do Kryszny odrzekł:
„Jak, Keśawo, sobie życzysz”.

31 Bibhatsu okrążył Dronę
z szacunkiem i ruszył dalej,
odwracając się od niego,
barczysty wciąż miotał strzały.

32 Wówczas Drona rzekł ze śmiechem:
„Gdzie uciekasz, synu Pandu?
Wszak nie winno się zawracać,
nie zmorzywszy przeciwnika!”.

Ardźuna rzekł:
33 Jesteś mistrzem mym, nie wrogiem,
jam twym uczniem niczym dziecię.
Nie istnieje człek w tym świecie,
co by ciebie w walce zmorzył.

Sańdźaja rzekł:
34 Bibhatsu wyrzekł te słowa
i chcąc zabić Dźajadrathę,
prędko spieszył długoręki
ku żołnierzom rozstawionym.

35 Kiedy wkraczał w twoje szranki,
dwaj strażnicy kół rydwanu,
Judhamanju, Uttamaudźas
z Pańćali ruszyli za nim.

36 Krytawarman – król Satwatów,
władca Kambodźów, Śrutajus
oraz Dźaja zagrodzili
wówczas drogę Dóbr Zdobywcy.

37 Za nimi dziesięć tysięcy
rydwanników podążało:
Abhiszahów, Śurasenów,
Śibich, a także Wasatich,

38 Maćellaków i Lalitthów,
Kekajów oraz Madraków,
Narajanów i Pasterzy
oraz gromady Kambodźów,

39 dzielnych, których pierwej Karna
podczas potyczki zwyciężył.
Bharadwadźę* mając z przodu,
życia swoje poświęcili
i ruszyli ku Ardźunie,

40 co złamany stratą syna,
wściekły jak śmierć w końcu świata,
w werwie nie dbał o swe życie,
w zbroi, walczył różnorako,

41 podobny przywódcy słoni,
nurzał się w odmęty szyków
dzielny łucznik, człowiek tygrys –
oni chcieli go zatrzymać.

42 Tak gruchnęła wielka bitwa,
o dreszcz wszystkich przyprawiając,
między atakującymi
a Ardźuną z drugiej strony.

43 Wspólnie byka powstrzymali,
co nacierał w wielkim pędzie,
aby zmorzyć Dźajadrathę
niczym lekarstwo chorobę.