7.53 Rozmowa Kryszny z Ardźuną

Sańdźaja rzekł:
1 Kiedy Prythy syn przyrzekał,
że pokona władcę Sindhu,
to barczysty Wasudewa
do Zdobywcy Dóbr przemówił:

2 „Gdy poznałeś myśli braci,
przysięgę śpiesznie złożyłeś:
»Jutro zniszczę władcę Sindhu« –
lecz to było lekkomyślne.

3 Wziąłeś na się wielkie brzemię,
ze mną się nie naradziwszy.
Co tu zrobić, by przed światem
całym tu się nie ośmieszyć?

4 Mam w obozie Dhartarasztrów
kilku szpiegów umieszczonych,
przybyli do mnie pośpiesznie,
by powiedzieć o zdarzeniach.

5 Gdy solennie przyrzekałeś
pogromienie władcy Sindhu,
usłyszeli wielki hałas
lwich okrzyków, instrumentów

6 i Dhartarasztrowie drżeli
z Saindhawami od tych wrzasków:
»Musi powód być tych ryków« –
pomyśleli i czekali.

7 Wrzawa wielka rozgorzała
wśród Kaurawów, długoręki,
wśród konnicy, słoni, pieszych
i rydwanów huk potężny.

8 »Przygnębiony Dóbr Zdobywca,
słysząc wieść o śmierci syna,
w nocy z gniewu na nas ruszy« –
pomyśleli i czekali.

9 Kiedy stali w gotowości,
usłyszeli o przysiędze,
że zabijesz władcę Sindhu –
wszak ty słów na wiatr nie rzucasz.

10 Ministrowie Sujodhany
bezrozumni, wystraszeni,
jak zwierzątka byli małe,
a monarcha Dźajadratha,

11 władca Sindhów i Sauwirów,
zerwał się wielce zbolały,
przygnębiony z ministrami
do obozu zaraz ruszył.

12 W czas, gdy rada jest konieczna,
omówił pomyślne plany
i do Sujodhany słowa
podczas zgromadzenia wyrzekł:

13 »Dóbr Zdobywca synobójcą
uznał mnie i jutro ruszy.
Przed rycerstwem gdy poprzysiągł,
moja śmierć jest całkiem pewna.

14 Kiedy przyrzekł Leworęki,
ni bogowie, gandharwowie,
węże, asury, rakszasy
nie są władni tego zmienić.

15 Zatem strzeżcie mnie w potyczce,
niech Zdobywca Dóbr nie stawia
swojej stopy wam na głowach,
osiągając własne cele.
Czyńcie wszelkie tu starania.

16 Dziecię Kurów, kiedy jednak
tyś niezdolnym mnie ochronić,
racz pozwolić mi, o władco,
bym do do kraju mego wrócił«.

17 Po tych słowach spuścił głowę
Sujodhana skłopotany,
usłyszawszy o twej klątwie,
w smętnych myślach się pogrążył.

18 Widząc go obolałego,
król co włada nad Indusem,
delikatnie się odezwał,
do korzyści swojej dążąc:

19 »Pośród panów nie dostrzegam
bohatera, dzierżcy łuku,
co by zdołał odpowiedzieć
w starciu na Ardźuny pocisk.

20 Jego druhem Wasudewa,
łuk Gandiwę dzierży w dłoni,
nikt mu pola nie dostoi,
choćby i sam Stuofiarny*.

21 Słyszeliśmy, że onegdaj
jako piechur w Himalajach*
walczył nawet z Maheśwarą,
bogiem o ogromnej mocy.

22 Mieszkające w złotym mieście
dzieci Danu tysiącami
tracił, jadąc jednym wozem,
gdy poprosił go pan niebios.

23 Wespół z mądrym Wasudewą,
mniemam, że syn Kunti zdolnym
w boju jest trzy światy zniszczyć,
bronione przez nieśmiertelnych.

24 Więc, o wielki duchem, pragnę,
jeśli taka jest twa wola,
pozwolenia lub ochrony
Drony oraz jego syna«.

25 Wówczas książę, o Ardźuno,
osobiście błagał mistrza.
Szyk bojowy ustawiono,
rydwany wyrychtowano,

26 sześciu będzie przed nim zdążać:
Karna, Bhuriśrawas, Krypa,
dziecko Drony i król Madry
oraz dzielny Wryszasena.

27 Drona wozu szyk ustawi
z tyłu w połowie jak lotos*.
W środku owocni lotosu,
w igły uchu – Dźajadratha,
Sindhu król stanie chroniony
przez rycerstwo spite bojem.

28 Niezwalczeni w łuku, w broni,
męstwie, sile, żywotności
są owi stanowczy woje.
Póki sześciu rydwanników
nie pokonasz wraz z ich świtą,
nie dostaniesz Dźajadrathy.

29 Pomyśl o męstwie każdego
z nich osobno, synu Prythy.
Gdy się sześć tygrysów złączy,
łatwo zwalczyć ich nie będzie.

30 By osiągnąć cel, przemyślę
sposób dla naszego dobra
z ministrami, przyjaciółmi,
szpiegami, znawcami zaklęć”.

Ardźuna rzekł:
31 Zapewne ogromną siłę
ma tych rydwanników sześciu,
ale sądzę, że połowie
mego męstwa nie są równi.

32 O zabójco Madhu, ujrzysz
bronie wszystkich ich zniszczone
mym orężem, kiedy będę
szukał śmierci Dźajadrathy.

33 Chociaż Drona będzie patrzeć,
lament wzniosą jego woje,
gdy Indusu władcy głowa
ścięta ziemią się potoczy.

34 Choć Sadhjowie i Rudrowie,
Wasawowie z Aświnami,
Wiatry* razem z królem niebios,
Wiśwadewy i asury,

35 gandharwowie i przodkowie,
orły, morza oraz skały,
niebo, ziemia i sklepienie,
strony świata z ich władcami,

36 stwory, co wśród ludzi trwają
ruchome i nieruchome,
będą chronić władcę Sindhu,
to i tak, zabójco Madhu,

37 jutro ujrzysz, jak wśród boju
swymi strzały go zabiję.
Prawdziwie, Kryszno, przyrzekam,
dotykając swojej broni.

38 Na Dronę, co został stróżem
tego głupca i grzesznika,
chociaż wielkim jest łucznikiem,
na początku ruszę w boju.

39 Sujodhana myśli sobie,
że na Dronie grę swą oparł,
gdy więc zmorzę generała,
ruszę na Indusu króla.

40 Jutro zobaczy łuczników
rozdzieranych mymi strzały
żelaznymi, z ostrym grotem
jak gór szczyty piorunami.

41 Z ciał ludzi, słoni i koni
krew popłynie potokami,
z upadłych i z padających
ranionych mymi bełtami.

42 One słane tysiącami
z Gandiwy jak myśl lub wicher
prędkie życia tchnień pozbawią
ciała ludzi, słoni, koni.

43 Ludzie podczas boju zoczą
srogie bronie, którem zyskał
od Jamy i władcy bogactw,
Rudry, Indry i Waruny.

44 Ujrzysz, jak wyniszczam w boju
za pomocą broni Brahmy
wsze pociski wyzwolone
przez obrońców króla Sindhu.

45 Jutro ujrzysz, o Keśawo,
ziemię usłaną głowami
królów poległych w potyczce,
ściętych pędzącymi strzały.

46 Dam ofiarę trupożercom,
sprawię, że wrogowie zbiegną,
uraduję mych przyjaciół
i zabiję władcę Sindhu.

47 Złoczyńca i podły krewny,
narodzony w grzesznym kraju,
kiedy zginie władca Sindhu,
sprawi boleść swoim ludziom.

48 Jadłem, napitkiem bogatych,
grzeszników tych znad Indusu
popędzę z królewiętami,
mordując ich swymi strzały.

49 Wszystko o brzasku uczynię,
aby uznał Sujodhana,
że na świecie nie istnieje
łucznik równy mi w potyczce.

50 Walczę, byku pośród ludzi,
niebiańskim łukiem Gandiwą,
tyś, Pan Zmysłów, mym woźnicą,
czegóż nie mógłbym dokonać?

51 Tak jak plama na księżycu
i jak woda w oceanie,
taka też i ma przysięga –
jest niezłomna, Dręczycielu.

52 Nie ceń nisko moich broni
ani łuku mocarnego,
nie lekceważ siły ramion
ni mnie jako Dóbr Zdobywcy.

53 Kiedy tylko w bój się rzucę,
nie polegnę, lecz zwyciężę,
a na mocy mej przysięgi
jest już martwy Dźajadratha.

54 Prawda w braminie jest pewna,
a przychylność w sercach świętych,
ekspert zawsze cel osiągnie,
a zwycięstwo Narajana.

Sańdźaja rzekł:
55 Gdy tak rzekł do Pana Zmysłów
jak do swojej własnej jaźni,
Indry syn Ardźuna głośno
panu Keśawie polecił:

56 „Gdy tylko się noc rozjaśni,
niech mój wóz będzie gotowy,
dopilnuj tego, o Kryszno,
wielkie dzieło jest przed nami”.