7.45 Zabicie Lakszmany i Krathy

Dhrytarasztra rzekł:
1 To, co mówisz mi, woźnico,
o samojednego walce
strasznej, głośnej i zwycięskiej
z tak licznymi rycerzami…

2 cudem nie do uwierzenia
jest ów czyn Subhadry syna!
Lecz dla tych schronionych w prawie
nie jest wszak to niemożliwe.

3 Gdy zbiegł z szranków Durjodhana,
gdy polegli królewicze,
jakie kroki przedsięwzięto
przeciw synowi Subhadry?

Sańdźaja rzekł:
4 Usta suche, włos zjeżony,
pot się leje, wzrok ucieka –
ku ucieczce się skłaniali,
bez zapału do zwycięstwa.

5 Porzucając martwych braci,
ojców, synów, dobroczyńców,
druhów, krewnych — uciekali,
nagląc konie swe i słonie.

6 Zdruzgotanych zobaczywszy,
Drona z synem, Bryhadbala,
Krypa, Karna, Durjodhana,
Krytawarman, syn Subali

7 wielce wściekli popędzili
k niezłomnemu Abhimanju.
Lecz w obliczu twego wnuka
większość z nich się wycofała.

8 Jeden tylko wzrosły w zbytku,
z dumy, z naiwności dzielny,
sprawny łucznik, wielkiej mocy,
Lakszmana* ku niemu dążył.

9 Ojciec, pragnąc chronić syna,
zaraz cofnął się ku niemu,
a za Durjodhaną inni
rydwannicy zawrócili.

10 I zalali go strzałami
niczym deszczu tuman górę,
a on jeden nimi wstrząsnął
jak tornado chmur kłębiskiem.

11 Twego wnuka niezłomnego,
Lakszmanę o wielkim wdzięku,
bohatera z łukiem w dłoni,
stojącego blisko ojca,

12 wzrosłego w wielkim komforcie,
niczym dziecię Władcy Bogactw,
krewny Kryszny atakował
jak kamrata słoń w szaleństwie.

13 Syn Subhadry wrogogromca
zwarł w potyczce się z Lakszmaną,
w jego piersi i ramionach
tkwiły zaostrzone strzały.

14 Więc rozsierdził się barczysty
jak wąż uderzony kijem
i twój wnuk do twego wnuka,
królu, ozwał się tak oto:

15 „Przyjrzyj się uważnie światu,
bo już ku zaświatom zdążasz!
W przytomności twoich krewnych
wiodę cię ku śmierci wrotom”.
Syn Subhadry, gromca wrogów,

16 pleczysty, wyrzekł te słowa
i wydobył niedźwiedziowy
bełt jak węża z głębi kosza.

17 Wypuszczony jego ręką
głowę Lakszmany oderwał
cudną, zdobną kolczykami,
z pięknym nosem, grzywą, brwiami.
„Oh, oh!” – ludzie zakrzyknęli,
widząc chłopca zabitego.

18 A gdy poległ syn kochany,
Durjodhana się rozsierdził,
buhaj wśród rycerzy wrzasnął
do zebranych: „Zatłuc jego!”.

19 Szóstka przednich rydwanników
go obległa: Drona, Krypa,
Karna oraz Krytawarman,
Drony syn i Bryhadbala.

20 Przeszył ich ostrymi strzały,
sprawił, że w mig zawrócili,
potem ruszył zły z impetem
na Indusu króla siły.

21 Drogę mu zablokowali
uzbrojeni w oddział słoni
Kalingowie, Niszadowie
i syn Krathy pełen męstwa.
Wówczas walka w bliskim zwarciu
rozgorzała, władco ludów.

22 Podniecony hufiec słoni
syn Ardźuny zaraz zdmuchnął
niczym kłęby chmur w przestworzu
wiatr rozwiewa stale w ruchu.

23 Kiedy Kratha deszcze bełtów
sypnął na Ardźuny syna,
wówczas inni nawrócili
rydwannicy z Droną z przodu
i orężem boskim trzęsąc,
wpadli na Subhadry syna.

24 Syn Ardźuny ich powstrzymał,
a chcąc zabić dziecię Krathy,
jął go dręczyć w wielkim pędzie
niezmierzonym strzał potokiem.

25 Wreszcie obciął mu ramiona
z łukiem, bełtem, bransoletą,
łeb z diademem i parasol,
raził konie i woźnicę.

26 Gdy ów mąż z dobrego rodu,
sławny, silny, wykształcony
i szlachetny poległ w boju,
prawie wszyscy woje zbiegli.