7.43 Abhimanju wytraca armię Kaurawów

Sańdźaja rzekł:
1 Gdy król Sindhu Pandów wstrzymał,
którzy triumf chcieli odnieść,
bój zaciekły wnet rozgorzał
między twymi a wrogami.

2 Wierny ślubom syn Ardźuny
wkroczył między groźne wojska,
pełen mocy nimi wstrząsnął
niczym rekin* wód łożyskiem.

3 Najprzedniejsi pośród Kurów,
odpowiednio do swej rangi,
ruszyli k dziecku Subhadry,
wrogogromcy, co strzał deszczem
wraże hufce ich poruszał.

4 W srogim starciu się zmierzyli
wszyscy oni z jednym wojem,
bohaterzy wielkiej mocy,
nieustanny deszcz strzał lejąc.

5 Kupą wozów oponenci
wstrzymali Ardźuny syna,
on woźnicę Wryszaseny*
zabił oraz łuk mu przeciął.

6 Siłacz przeszył jego konie
strzałami, co prosto lecą,
te ze szranków go zabrały,
pędząc rączo jak huragan.

7 W międzyczasie mógł woźnica
zabrać rydwan Abhimanju.
Ożywieni rydwannicy
zakrzyknęli: „Doskonale!”.

8 Gdy nadjeżdżał jak lew groźny,
gromiąc wrogów swymi strzały,
z dala szybko się zbliżając,
Wasatija wpadł na niego.

9 Strzał szesnaście Abhimanju
zwolnił o nasadach złotych
i obiecał: „Póki żyję,
żywy z boju mi nie ujdziesz!”.

10 I choć pancerz był z żelaza,
strzałą szybko spadającą
syn Subhadry szył mu w serce,
ten bez życia padł na ziemię.

11 Widząc, że Wasati poległ,
byki między rycerzami
rozeźleni i krwi żądni
otoczyli twego wnuka.

12 Bezustannie naciągali
łuki o przeróżnych kształtach,
starcie przeraźliwym było
syna Subhadry z wrogami.

13 Syn Phalguny ciął zawzięty
strzał miotacze, bełty, ciała
oraz głowy z kolczykami,
girlandami przystrojone.

14 Z mieczami, napalcznikami*,
z harpunem albo z toporem
widać było ręce ścięte,
w złote precjoza przybrane.

15 Stroje, girlandy, ozdoby,
diademy, spadłe proporce,
tarcze i zerwane zbroje,
miotły z pukli, parasole,

16 części wozów jak platformy,
dyszle, przednie części kosza,,
ośki, koła połamane,
drzewce oraz liczne jarzma,

17 mocowania i sztandary,
powożący i rumaki,
rydwany podruzgotane,
martwe słonie ziemię słały.

18 Ziemia srogą się zdawała
martwym wojskiem powleczona,
tymi, którzy chcieli wygrać
i władcami licznych dziedzin.

19 W stronach głównych i pośrednich,
wszędzie tam, gdzie w boju kroczył,
Abhimanju wielce wściekły
chował się przed ludzkim wzrokiem.

20 Tylko to, co było złote:
jego zbroja, ornamenty,
złoto z łuku i na strzałach –
na widoku wszystkich było.

21 Kiedy w wojów ciskał strzały,
nikt na niego nie mógł spojrzeć,
swego wzroku nań skierować,
niczym na słońce w południe.