Autorzy
Opracowali (indika 2024):
(tłumaczenie)
Andrzej Babkiewicz
(przygotowanie tekstu, skład)
Sven Sellmer
(komitet redakcyjny)
Andrzej Babkiewicz, Joanna Jurewicz, Monika Nowakowska,
Sven Sellmer, Przemysław Szczurek, Anna Trynkowska
(opracowanie redakcyjne)
Magdalena Mendys
(redakcja techniczna)
Karina Babkiewicz
Tłumaczenie finansowane w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki”
w latach 2017–2023, numer projektu 0357/NPRH5/H22/84/2017.
महाभारत
Mahābhārata
7. Księga Drony (Droṇaparvan)
***
7.32-52 Zabicie Abhimanju (Abhimanyu-vadha) /
Trzynasty dzień bitwy
7.42 Dźajadradha powstrzymuje Pandawów
(Jayadratha-yuddhe pāṇḍava-senā-parājaya / Saindhava-varanirūpaṇa)
Streszczenie rozdziału:
1–6 Opis koni, rydwanu, sztandaru i zbroi Dźajadrathy.
7–19 Dźajadratha pokonuje Pandawów, szyk Drony się zamyka.
saṃjaya uvāca
yan mā pṛcchasi rājendra
sindhurājasya vikramam |
śṛṇu tat sarvam ākhyāsye
yathā pāṇḍūn ayodhayat ||7,42.1||
tam ūhuḥ sārather vaśyāḥ
saindhavāḥ sādhuvāhinaḥ |
vikurvāṇā bṛhanto 'śvāḥ
śvasanopamaraṃhasaḥ ||7,42.2||
gandharvanagarākāraṃ
vidhivat kalpitaṃ ratham |
tasyābhyaśobhayat ketur
vārāho rājato mahān ||7,42.3||
śvetacchatrapatākābhiś
cāmaravyajanena ca |
sa babhau rājaliṅgais tais
tārāpatir ivāmbare ||7,42.4||
muktāvajramaṇisvarṇair
bhūṣitaṃ tad ayasmayam |
varūthaṃ vibabhau tasya
jyotirbhiḥ kham ivāvṛtam ||7,42.5||
sa visphārya mahac cāpaṃ
kirann iṣugaṇān bahūn |
tat khaṇḍaṃ pūrayām āsa
yad vyadārayad ārjuniḥ ||7,42.6||
sa sātyakiṃ tribhir bāṇair
aṣṭabhiś ca vṛkodaram |
dhṛṣṭadyumnaṃ tathā ṣaṣṭyā
virāṭaṃ daśabhiḥ śaraiḥ ||7,42.7||
drupadaṃ pañcabhis tīkṣṇair
daśabhiś ca śikhaṇḍinam |
kekayān pañcaviṃśatyā
draupadeyāṃs tribhis tribhiḥ ||7,42.8||
yudhiṣṭhiraṃ ca saptatyā
tataḥ śeṣān apānudat |
iṣujālena mahatā
tad adbhutam ivābhavat ||7,42.9||
athāsya śitapītena
bhallenādiśya kārmukam |
ciccheda prahasan rājā
dharmaputraḥ pratāpavān ||7,42.10||
akṣṇor nimeṣamātreṇa
so 'nyad ādāya kārmukam |
vivyādha daśabhiḥ pārtha
tāṃś caivānyāṃs tribhis tribhiḥ ||7,42.11||
tasya tal lāghavaṃ jñātvā
bhīmo bhallais tribhiḥ punaḥ |
dhanur dhvajaṃ ca chatraṃ ca
kṣitau kṣipram apātayat ||7,42.12||
so 'nyad ādāya balavān
sajyaṃ kṛtvā ca kārmukam |
bhīmasyāpothayat ketuṃ
dhanur aśvāṃś ca māriṣa ||7,42.13||
sa hatāśvād avaplutya
chinnadhanvā rathottamāt |
sātyaker āpluto yānaṃ
giryagram iva kesarī ||7,42.14||
tatas tvadīyāḥ saṃhṛṣṭāḥ
sādhu sādhv iti cukruśuḥ |
sindhurājasya tat karma
prekṣyāśraddheyam uttamam ||7,42.15||
saṃkruddhān pāṇḍavān eko
yad dadhārāstratejasā |
tat tasya karma bhūtāni
sarvāṇy evābhyapūjayan ||7,42.16||
saubhadreṇa hataiḥ pūrvaṃ
sottarāyudhibhir dvipaiḥ |
pāṇḍūnāṃ darśitaḥ panthāḥ
saindhavena nivāritaḥ ||7,42.17||
yatamānās tu te vīrā
matsyapāñcālakekayāḥ |
pāṇḍavāś cānvapadyanta
pratyaikaśyena saindhavam ||7,42.18||
yo yo hi yatate bhettuṃ
droṇānīkaṃ tavāhitaḥ |
taṃ taṃ devavaraprāptyā
saindhavaḥ pratyavārayat ||7,42.19||
Sańdźaja rzekł:
1 Pytasz mnie, o władco królów,
o odwagę króla Sindhu,
słuchaj więc, a ci opowiem,
jak z synami Pandu walczył.
2 Niosły go najlepsze konie
z Sindhu, woźnicy posłuszne,
rosłe, bieg swój zmieniające,
śmigłe niczym wiatr w przestworzu.
3 Rydwan jak miasto gandharwów,
rychtowany jak należy,
zdobił wielki w barwie srebra
sztandar z wizerunkiem dzika.
4 Miotły z pukli go stroiły,
flagi i biały parasol,
jaśniał królewskimi znaki
jak mąż gwiazd na nieboskłonie.
5 Z żelaza, diamentem zdobna,
złotem, perłą, klejnotami*,
jego zbroja wszem jaśniała
niczym niebo pod gwiazdami.
6 Łuk napinał przeogromny
i wylewał strzał potoki,
dzięki temu zamknął przejście,
które rozwarł syn Ardźuny.
7 Satjakiego trzema strzały,
Wilczybrzucha szył ośmioma,
Dhrysztadjumnę i Wiratę
sześcioma i dziesięcioma.
8 W Drupadę pięć ostrych wraził,
dziesięć znowu w Śikhandina,
w Kekajów pięć i dwadzieścia,
po trzy zaś w dzieci Draupadi,
9 w Judhiszthirę szył siedmioma,
potem resztę zaś przegonił
niebotyczną siecią bełtów,
to cudownym się wydało.
10 Prawa syn założył strzałę
ostrą ze spiżowym grotem,
niedźwiedzią, z lekkim uśmiechem
i łuk na dwie części przeciął.
11 Nie mrugnąwszy nawet okiem,
inny łuk pochwycił w dłonie,
cisnął dziesięć w oponenta,
śląc ku innym po trzy groty.
12 Bhima, widząc jego lekkość,
swymi niedźwiedzimi strzały
przeciął łuk, sztandar, parasol,
k ziemi one poleciały.
13 Inny łuk pochwycił w dłonie,
cięciwę zręcznie naciągnął
i proporzec Bhimy zniszczył,
ściął mu łuk i zabił konie.
14 Łuk przecięty, konie padłe,
więc zbiegł ze swojego wozu,
i na rydwan Satjakiego
wskoczył jak lew na szczyt góry.
15 Przeszczęśliwi twoi woje
„Doskonale!” zakrzyknęli,
widząc ów czyn króla Sindhu
przecudowny, niebywały.
16 Sam jeden siłą pocisków
wstrzymał dzieci Pandu wściekłe,
więc ów czyn wszystkie istoty,
doceniając wielce, czciły.
17 Drogę, którą pierwej rozwarł
syn Subhadry dla Pandawów,
zabijając wojów, słonie,
teraz zamknął król Indusu.
18 Chociaż wielce się starali,
Matsje, Pańćale, Kekaje
i Pandowie po kolei
z królem Sindhu się zderzali.
19 Który z twoich przeciwników
chciał rozewrzeć hufiec Drony,
tego król Indusu wstrzymywał
za błogosławieństwa sprawą.